Optik bilimi Leonardonun resim kuramı ve pratiğiyle ilgili sorgulamalarının merkezinde yer alır.Daha 1490'da C elyazmasında bu konuyla ilgilenir ve Anghiari savaşı döneminde özelliklede hiç kuşkusuz 1508 1509 yıllarında D el yazmasında bu konuya yeniden döner.Onun için,''resim gözün on özelliği ile bağlantılıdır:karanlık,aydınlık,madde,renk,biçim,konum,uzaklaşma,yakınlaşma,hareket ve dinginlik.''
Göz ''matematik kurallarına uygun''geometrik bir araçtır ve geleneksel kaynakları doğrudan deneye katarak Leonarda bu amacı tanımak istemektedir:Galeanos,İbni Sina,El Hazm,Bacon,Pecham,Witelo,Gihiberti,ve Alberti.Leonrdo tıpkı alberti gibi,hatta geçerliliğini eleştirse bile,merkez bir ışından gözbebeği merkezinin ekseninde oluşan görsel piramit kuramına büyük önem verir.Işık,renk,ses,ağırlıkla ilgili düşüncelerinde bu perspektifli ve piramit biçimindeki görüşü kullanır...Perspektifteki kaçış noktası sesbilimdeki sessizlik noktasıyla kesişirmi?
İlk incelemelerinden başlayarak eskilerin düşüncesini,yani gözün nesneler doğrultusunda''görsel füzeler''oluşturduğunu kabul eder.Sonraları ortaçağ düşüncesini,gözün ışınları nesnelerden çıkan parçacıklar gibi gördüğü ilkesini paylaşır.Son olarak D elyazmasında''görmenin erdemi perspektif ressamlarının söylediği gibi bir tek noktaya indirgenemez''diye yazar.F elyazmasında ise görmenin ''gözbebeğinin her yanına yayıldığını''belirtir.
kaynak:Leonardo da Vinci evren bilimi ve sanatı