Nietzsche Aforizmaları

[shemuel]

1- Açikça büyük amaçlar tasarlayan ve daha sonra bu amaçlar için oldukça yetersiz oldugunu gizlice kavrayiveren kimse, çogu zaman bu amaçlardan vazgeçecek kadar da güçlü de degildir. Iste o zaman ikiyüzlülük kaçinilmazdir.

2-Gür irmaklar kendileriyle birlikte bir çok çakil ve çali çirpiyi da sürükler; güçlü ruhlar da bir çok aptal ve mankafayi.


3-Sadece karsitlari cansıkici olmayi sürdürdükleri için, arada bir, bir davaya bagli kaliriz.

4-Bir düsmanla savasarak yasayan kisinin, düsmanini hayatta birakmakta yarari vardir.

5-Sevilmis olma istegi kendini begenmisliklerin en büyügüdür.

6-Uygarlik tarafindan yokedilme tehlikesiyle karsi karsiya olan bir uygarlik çagini yasiyoruz.

7-Insan, diger insanlardan hiçbir sey istememeye, onlara hep vermeye alistigi zaman, elinde olmadan soylu davranir.

8-Bugün artik kimse ölümcül hakikatlerden ölmüyor; çok fazla panzehir var.

9-Kendinden hiç söz etmemek çok soylu bir ikiyüzlülüktür.

10-Bir seyden hoslanmaktan söz edilir, aslinda dogrusu, bu sey araciligiyla kendinden hoslanmaktir.

11-Acilarin bölüsülmesi degil, sevinçlerin bölüsülmesidir dostlugu yaratan ...

[shemuel]

1-) Sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz, ama daha derine inin, sonunda sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz, siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz..!

2-) Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. İnsanların bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesidir..!

3-) Her güzel kadının olduğu yerde, birde onu düzmekten bıkmış zavallı bir erkek vardır

[shemuel]

4-) Benim felsefe yöntemimi belirleyen temel özellik İNANMAMAKTIR..!

5-) Benim için para çok şey ifade etmez, yeter ki çalışmalarımı devam ettirmeye yetecek kadar param olsun..!

6-) KAYA GİBİ; Neysen o ol..!

7-) Beni öldürmeyen şey, beni güçlendirir

8-) Ölüm güç bir şeydir. Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır..!

9-) Kadın sevmek demek, yaşamdan nefret etmek demektir..!

10-) Ümit mi? Ümit en son kötülüktür..! Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır!

11-) Kutsal olan gerçekler değil, kişinin kendi gerçeği için çıktığı arayıştır..!

12-) İnsan ölümü nasıl karşılayacağına karar vermek zorundadır..!

13-) Kimin neyi bilmek istediğini kim belirleyebilir?

14-) Sürelere özgü zevkler herkes için geçerli değildir.

15-) Benim evim valizimdir.

16-) Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız, önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?

17-) Gerçek seçim, yalnızca gerçeğin ışığı altında filizlenebilir

18-) Bir erkek ancak bir erkek gibi davranarak, onun içindeki kadının ortaya çıkmasına yol açar

19-) Aşık seven kişi değildir, sevdiği kişinin mutlak sahibi olmaya çalışandır

20-) Kadınları suçla ve cezalandır..! Onlardan uzak dur..!

21-) Cinsel arzu, aslında karşıdaki insanın zihni ve bedeni üzerinde mutlak hakimiyet kurmak için duyulan arzudan ibarettir..!

22-) Şehvet, topuklarımızı kemiren bir orospudur. Ve bu orospudan, bir parça et istendiğinde, bir parça ruh için yalvarmayı çok iyi bilir

23-) Hırsı yenmek için, daha büyük bir hırs gerekir. Pek çok kişi daha az hırsla dönen çarkın altında ezilip gitmiştir.

24-) Bütün soğuk canavarların en soğuğuna devlet denir. Soğuk soğuk yalan söyler o; ve ağzından şu yalan sürüne sürüne çıkar; "Ben devlet ulusum ben" Yalan! yaratıcılardır ulusları yaratanlar.

25-) Devlet derim ona, herkesin ağı içtiği yere, iyilerin ve kötülerin; devlet, herkesin kendini yitirdiği yer.

26-) Derin olduğunu bilen kimse kolay anlaşılır olmaya calışır, kalabalıkta derin görünmekten hoşlanan kimse ise anlasılmaz olmaya calışır. Kalabalık dibini göremediği herseyi derin sanır cünkü.

[shemuel]

 Bundan sonraki yıllarda yapacağım iş iyiden iyiye belirlenmişti. Olumlayıcı kesimini bitirmiştim işimin. Sözle, eylemle hayır diyen bölümüne gelmişti sıra. Bunlar da şimdiye değin sürüp gelen değerlerin yenilenmesi, büyük savaş, son karar gününün belirlenmesiydi. Bu arada, bir de yavaş yavaş çevreme bakıyor, kendime yakın gördüklerimi, güçlerine dayanarak bu yok etme işinde bana yardımı dokunabilecekleri arıyordum. İşte o günden beri, yazılarımın her biri bir oltadır: Kim bilir belki de olta atmakta herkesten ustayımdır?... Oltama hiç bir şey takılmamışsa suç benim değil artık. Balık yokmuş.

                                                                                                                                                                                                                     Nietzsche

[shemuel]

1-Insanlari siddetle kendi üzerine çeken, bir oyunu her zaman kendi lehine çevirmistir.

2-Çok düsünen ve uygulamali düsünen, kendi maceralarini kolayca unutur, ama basindan geçenlerin çagristirdigi düsünceleri hiç unutmaz.


3-Biri kendi düsüncesine bagli kalir; çünkü ona kendi kendine ulasmis oldugunu sanir. Öteki ise, onu zahmetle ögrendigi ve onu anlamis olmakla övündügü için baglidir düsüncesine. Sonuç olarak, her ikisi de kendini begenmislik .

4-Içine doldurulacak çok sey oldugu zaman, günün yüzlerce cebi vardir.

5-Açiklanmamis karanlik bir konu apaçik bir konudan daha önemli sanilir.

6-Bir insanin gerçekten ele almis oldugu düsünce özgürlügü ile, onun tutkulari ve hatta arzulari da gizli gizli kendi üstünlüklerini göstereceklerini sanirlar.

7-Bir insan yogun ve kili kirk yararak düsündügü zaman, sadece yüzü degil gövdesi de çekinceli bir havaya bürünür.

8-Ruh arayanda, hiç ruh yoktur.

9-Insan yiginlarinin davranis biçimlerini önceden kestirmek için, onlarin güç bir durumdan kendilerini kurtarmak için hiçbir zaman çok önemli bir çaba göstermediklerini kabul etmek gerekir.

10-Insan kahkahalarla güldügü zaman, kabaligi ile tüm hayvanlari geride birakir.

11-Eylem ve vicdan genellikle uyusmazlar. Eylem, agaçtan ham meyveleri toplamak isterken, vicdan onlari gereginden çok olgunlasmaya birakir, ta ki yere dökülüp ezilinceye kadar.

12-Ask ve nefret kör degillerdir; ama kendileriyle birlikte tasidiklari ates yüzünden kör olmuslardir. 

13-Insan hatasini bir baskasina itiraf ettiginde unutur onu; ama çogu kez öteki kisi bunu unutmaz.

14-Alev, baska seyleri aydinlattigi kadar aydinlatmaz kendini. Bilge de böyledir.

[shemuel]

Bir konu hakkinda hazirliksiz sorguya çekildigimizde, aklimiza gelen ilk düsünce çogu zaman bizim kendi düsüncemiz degildir; ama bizim sinifimiza, konumumuza ve soyumuza ait olan siradan bir düsüncedir sadece. Öz düsünceler pek ender olarak su yüzüne çikarlar. Bizzat kendimizde olan bir degeri övdügü, oksadigi zaman mucizeyi de, usdisini da kabul ederiz.

                                                                                                                                                                                      Nietzsche

[shemuel]

1-Yari-bilim tam bilimden daha üstündür. O, sorunlari olduklarindan daha kolay görür ve bununla görüsünü daha anlasilir, daha inandirici kilar.

2-Çok düsünen partici olmaya uygun degildir; o, parti arasinda düsüncesini çok çabuk sizdirir.

3-Kötü bellegin iyi tarafi, ayni seylerden bir çok kez, ilk kez gibi yararlanmaktir.

4-Bir kurbanin yoldasi o kurbandan daha çok aci çeker.

5-Inançlar hakikat düsmanlari olarak, yalanlardan daha tehlikelidir.

6-Hoslanmadigimiz bir düsünceyi öne sürdügü zaman bir düsünürü daha sert elestiririz. Oysa, bizi pohpohladiginda onu daha sert elestirmek uygun olacaktir.

7-Sahip olunmasi zorunlu tek sey var: Ya yaradilistan ince bir ruhtur bu, ya da bilim ve sanatlar tarafindan inceltilmis bir ruh...

8- Tüm idealistler, hizmet ettikleri davalarin her seyden önce dünyanin tüm öteki davalarindan üstün oldugunu düsünürler. Kendi davalarinin biraz olsun basarili olmasi için, bu davanin tüm öteki insan girisimlerine gerekli olan ayni pis kokulu gübreye açikca ihtiyaci olduguna inanmak da istemezler.

9-Bir kez yürünmüs bir yola düsenlerin sayisi çoktur, hedefe ulasan az ..

10- Küçücük bagislarla büyük mutluluklar kazanmak büyüklügün bir ayricaligidir.

[nietzsche]

Doğa bize aldırmadığından, doğanın ortasında kendimizi öyle rahat hissederiz ki ...

Hakikatin temsilcisinin en az olduğu zaman, onu dile getirmenin tehlikeli olduğu zaman değil, can sıkıcı olduğu zamandır.


Uygarlaşmış dünya ilişkilerinde herkes, hiç değilse bir konuda kendini başkalarından üstün hisseder. Genel iyiyüreklilik buna dayanır. Çünkü, durum elverirse herkes yardım edebilir, o halde bir utanç duymaksızın bir yardımı da kabul edebilir.


Yapacak çok şeyi olan insan inançlarını ve genel düşüncelerini hemen hemen hiç değiştirmeksizin korur. Aynı şekilde, bir ülkünün hizmetinde olan her insan ülkünün kendisine artık hiç kulak asmaz; onun buna zamanı yoktur. Demem şu ki, ülküsünün hala tartışılabilir olmasından yana olmak çıkarına aykırıdır.


İnsan dilediği kadar bilgisiyle şişinip dursun, dilediği kadar nesnel görünsün, boşuna ! Sonunda her zaman ancak kendi yaşam öyküsünü elde edecektir.



İnsanların tarih boyunca farkına vardıkları aşılmaz zorunluluk, bu zorunluluğun ne aşılmaz ne de zorunlu olduğudur.



Bugün artık kimse ölümcül hakikatlerden ölmüyor; çok fazla panzehir var.

[shemuel]

Friedrich Nietzsche'nin Son Günleri