Bu forumun şüphesiz en eskilerinden değilim. Çok daha fazla emek verenler oldu. Özellikle 2009-2012 arası denebilir belki, çok güzel bilgi paylaşımları ve tartışmalar, katkılar olmuştu. Çoğumuz bunları okuyarak benzeri bir ortam için üye olduk belki de.
Ancak zamanla forumun kurumsal olarak HKEMBL ile bir ilişkisi olmaması ve bazı yaşananlar sebebi ile ilk yazımda bulunan kardeşlerin çoğu uğramaz oldu.
Geriye Facebook ya da ilginç gazete küpürü paylaşımları, bugün selam vereyim yarın Mason olurum beklentileri oluştu. Anlamak bilmek için değil, zaten forumda var olan konuları okuyup araştırmadan kolaycı ve popülist başlıklar açıldı. Okült, maji vb. beklentileri ya da kendi çalışmalarını taşıyanlar gördüm. Mason olmayıp masonmuş gibi başkalarına izlenimler vermeye çalışanları, maddi manevi yararlanım denemeleri. Masonlara yaranmaya çalışırsam belki bir ihtimal önerilirim diye saçmalayanlar da görmedim değil. Zaman harcadığım için harici moderatörler de ortadan kaybolunca ÖMBL üyeliğim zamanında üzerime kalan moderasyon şimdi de kimse yapmadığı için HKEMBL üyesi halimle (ama bireysel olarak) zaman zaman müdahil olduğum durumlar. Ne bağlanabiliyoruz, ne bırakabiliyoruz forumu. O kadar ki kızdığım için tüm eski yazılarımı bile silmiştim. Ama neden tekrar buralarda görünmeye başladım?
Çok güzel bir örnek, kendisinden de izin almadan bir kardeşimi örnek vereceğim.
@Consummatum Est Genç bir kardeşim.
Foruma 2011 yılında üye olmuş. 2013 yılında üç paylaşım yapmış. Forumda kimseden bir beklentiye girmemiş. ZATEN KAÇ KERE SÖYLENDİ, BU FORUM BİR HARİCİ BİLGİLENDİRME PLATFORMU, KİMSEYE MASON OLMA YOLUNDA BİR YARDIMI YOKTUR VE OLAMAZ.
Fakat okumuş, araştırmış, bu arada yaşı olgunlaşmaya dönmüş. Ne forumdan ne bir üyeden Masonluk üyeliği için aracılık istemiş. iş dünyasındaki bir tanıdığına hem de başka ülkede ilgisini belli etmiş. Kendini inşa ederken zaten bilgi ve ilgisi görünür hal almış.
Oradaki kardeşimiz Türkiye'de bir kardeşe yönlendirip tanıştırmış. İstanbul'daki kardeş yaşadığı şehirdeki başka bir locanın Üstad-ı Muhteremine yönlendirmiş, başvurusu ve işlemleri gerçekleşmiş. Ve bir kaç ay önce Tekris töreninde Yurtdışından, İstanbul'daki ilk tanıştırıldığı locadan onlarca kardeşin de katılımıyla zincire katılmış.
Tesadüf o ki, gelişimi için yardımcı olmak üzere görevlendirilenlerden biri tanıdık çıktı! Ancak bir kaç ay sohbetten sonra forum meselesi açılınca o da benim ANARCHOSA olduğumu öğrenip şaşakaldı.
Bu genç kardeşim, şimdi sabah akşam okumaya, çalışmaya devam ediyor. Aynı zamanda "whatsapp derecesinde" günün 24 saati birlikte de çalışıyoruz.
Arayan buluyor, isteyen ulaşıyor.
Fakat burada nerede neyi arayacağımızı kaçırıyoruz. Aradığımız kapıya gelmek değil hedef, o kapıyı çaldığımızda ne halde olacağız? Buna kendimizi hazırlıyor, kendimizi her gün inşa ediyor muyuz? Bence sorulması gereken bu. Sevgili kardeşim bunun en güzel örneklerinden oldu.
Ve onun gibi bir kişi bile faydalansa kârdır diye bu forumda da, twitterda da başka platformlarda da vakit harcamaya değeceğini bana hatırlattı...