Davranış ve Gülümsemeden Gelen Gerçekler

[Risus]

İnanılmaz gibi gelir ama insan tavrının en önemli görüntüsü insanın gülümsemesidir. İnsan eliyle oluşan tüm işler sözden daha etkindir. Gerçek bir gülümseme şunlaı ifade eder: «Seni seviyorum, beni mutlu ediyorsun, seni gördüğüme sevindim, işini iyi yapıyorsun.» İçten gelmeyen ve yarara dayalı bir gülümseme olumlu hiçbir sonuç vermez. Çünkü bu yapmacıklı davranış kimseyi aldatamadığı gibi, makineleşmiş bir davranış olduğu da anlaşılacağından, üstelik dinleyeni kızdırır da. Gülümseme her bakımdan zengin ve içtenlikli olmalıdır, kalpden gelmelidir, ruhsal mutluluğun dışına yansıması olmalıdır. Ama mutlu değilsiniz, gülmek istemiyorsunuz. O zaman ne yapacaksınız? Kendinizi gülümsemeye ve mutlu gözükmeye hazırlayacaksınız. Size tuhaf gelecek ama böyle yapınca az zamanda mutlu olacağınıza da inanınız. İşte bu Harvard'lı Prof. William James'in teorisidir. Bakın neler diyor: «İşlerimizin hislerimizi izlediği sanılır, aslında şler ve hisler birarada yürürler. İşlerimiz, daha çak irademizin doğrudan kontrolü altındadırlar, yani onları ancak bu yoldan kontrol altına almış oluruz.


Aynı yoldan beslenmeyen hislerimizi ise dolaylı olarak yine bu yoldan kontrol altına almamız gerekir.» «Dost kazanma» adlı kitabında Dale Carnagie bu görüşü daha da ileri götürerek şunları söylüyor: «Mutluluklarımız dış koşullara değil iç koşullara bağlıdırlar. Nelere sahip olduğunun veya kim olduğunun veya nerede olduğunun kişiliğini mutlu ve mutsuz kılmasıyla hiçbir ilişkisi yoktur. Mutluluk ancak bunlara yönelik düşüncelerimiz olabilir. Örneğin iki kişi aynı işde, aynı dinde, aynı kardeşlik derneğinde, aynı kaabiliyet ve ünde olabilirler. Ama biri mutlu diğeri mutsuz olabilir. Neden? Çünki her ikisinin akılcı davranışları birbirinden farklıdır.» Yaşam hakkındaki görüşünüz düşüncelerinizle şartlanmıştır? Eğer karamsar düşüncelere kapılırsanız, bunların bozuk düzen anlamı yüzünüzde okunacakta. Ama mutlu, iyimser düşüncelere kendinizi vermiş iseniz yüzünüzden mutluluk ve neşe taşacaktır. Bir yönetici veya üst düzeyde bir amir iseniz, Dünyaya soğuk bir sırıtma ile değil güler yüzle bakmanız yararınıza olacaktır. Dostluk, kardeşlik, sevgi ve iyi niyet ifadesi olan gerçek ve neşe dolu bir gülüşü adet edinmelisiniz. Unutmayınız ki sizin bu neşeli gülüşünüz dostlarınızın ve :ş arkadaşlarınızın yüzlerinde sıcaklık ve dostluk duygularıyla aynı gülümsemeyi getirecektir. Karşılıklı saygıya dayanan bir ilişkinin yolu da kolayca açılmış olacaktır. Öyleyse şimdi de insan ve ölçüsü ne olmalıdır onu ele alalım. Kişi başkalarına reva gördüğü muameleden doğacak izlenimin daha büyüğüne aday olamayacağını gözden uzak tutmaması gerekir (!) İşte bu ölçü Dünya kurulalı beri geçerli bir ölçüdür.


İnsan oğlu soyuyla ya da dini ile imanı ile nekadar övünürse övünsün, yine de bu ölçünün etkenliğinden uzak kalmamaya mahkûmdur. İnsanoğlunun altınları da, kutsallığı da, rütbesi, Dünya varlığı, gösterişi ve mal mülk övün-tüsü de bizim ölçülerimizin dışında kalan şeylerdir. Bizler doğruluk ve adaletin, işlerim'izdeki hakseverliğin, hareket ve tutumumuzdaki dürüstlük ve namuskâılığın terazisi ile ölçülürüz. Kişiye en yakın ve en yararlı olan ölçüler işte bu ölçülerdir. Çünki kişi başkalarına reva gördüğü muameleden doğacak izlenimin daha büyüğüne aday olamıyacağını gözden uzak tutmaması gerekir.

Raşid Temel / Mimar Sinan Dergisi / Sayı 34

[ARARAT]

Muhteşem bir tahlil yapılmış,paylaşımınız için teşekkür ederim Sayın Risus...

[hypatia]

Çok doğru bir tespit. Bu güzel paylaşım için teşekkürler Sn. Risus

[Risus]

Çok doğru bir tespit. Bu güzel paylaşım için teşekkürler Sn. Risus

Güzel yorumunuz için ben teşekkür ederim Sevgili hypatia.