(http://1.bp.blogspot.com/-4NS9hmo0FME/TedO1JdXccI/AAAAAAAAACE/KiWnvJ64yTM/s320/JidduKrishnamurti9.jpg)
Fiziksel,ruhsal veya zihinsel ,herhangi bir çatışma,enerji kaybıdır.Bunu anlamak ve bundan kurtulmak olağanüstü zor bir şey,çünkü çoğumuz uğraşmak ve çabalamak üzere eğitildik. Okulda ilk öğrendiğimiz şey,çaba göstermek olur.Ve bu uğraş,bu çaba yaşamımız boyunca sürmekte-yani iyi olmak için uğraş vermelisiniz., kötü ile savaşmalısınız direnmelisiniz,kontrol etmelisiniz. Demek ki eğitim,toplum ve din,insanlara uğraşmayı öğretiyor. Tanrıyı bulmak için çalışmanız,disiplinli olmanız,pratik yapmanız,ruhunuza zihninize,bedeninize işkence etmeniz,reddetmeniz,bastırmanız,sözde ruhsal seviyede - ki bu kesinlikle ruhsal seviye değil sürekli savaşmanız gerektiği söyleniyor. O zaman , toplumda herkes kendini ve ailesi için var.
.. Görülüyor ki enerjiyi hep boşuna harcıyoruz. Ve bu boşa giden enerji özünde çatışma: 'Yapmalıyım' ve 'yapmamalıyım' 'yapmam gerekir' ve 'yapmamam gerekir' arasında bir çatışma . İkiliği yarattığım anda çatışma kaçınılmaz. Öyleyse insan, bu ikilik sürecini anlamak zorunda; ama bu ,kadın, erkek , yeşil ve kırmızı , aydınlık ve karanlık , uzun ve kısa gibi karşıtlar yok demek değil , tüm bunlar birer olgu. Ama olgu ile ideal arasındaki bölünme için harcanan çabada enerji boşa gitmekte..
( Günlük Meditasyonlar 02-06-2011)