Masonlar.org - Harici Forumu
Mason ve Masonluk Nedir? => Masonluk ile ilgili Sorular ve Cevaplar => Konuyu başlatan: Erbeks - Nisan 11, 2014, 09:33:38 ös
-
Herkese merhabalar.
Uzun süredir Masonluk hakkında birden fazla kaynaktan, internetteki mason sitelerinden, gerek leyhlerinde gerekse aleyhlerinde yazılan çizilen hazırlanan videolardan masonluk hakkında bilgi edinmeye çalıştım, okudum, izledim, takip ettim, merak ettim ve topladığım bilgilerle kafamda bi' resim oluşturmaya çalıştım. Hiç fikri olmayan insan olmaktansa masonluk hakkında söylenebilecek birkaç cümleden ötesini konuşabilmek daha önemli derken, masonluğun rengarenkliğini farkettim...
Her dine ve inanışa olan büyük saygılarının yanı sıra aslolanın insanın kendisi olduğunu, ÖZ'de varsa eğer başka herhangi bir inanışa, kuruma, kişiye ve zümreye ihtiyaç olunmadığını savunduklarını inceden inceye de olsa hissettim... Peki madem durum böyleyse MASON'luğa hangi noktada ihtiyaç duyulur? Eğer ÖZ'de iyiysek Masonluk bu noktada ihtiyaç duyulan başka bir akım, bir oluşum değil midir? Burada bir paradoks yok mudur? Yoksa MASONluk paradokslar bütünü müdür?
-
Sayın Erbeks;
İyi insan olmak için öncelikle iyi bir ÖZ'e (ham bir taşa) ihtiyaç vardır. ÖZ yeterince iyi olduktan sonra onu şekillendirmek (ham taşı yontmak) gereklidir ki bu sayede mükemmellik ÖZ'e işlesin. Bunun için muhakkak mason olmak gerekir mi veya her mason mükemmele uluşmak için seçilmiş doğru insan mıdır?Bu tartışılır ama biraz daha derin kapsamda konuya vakıf olunması için forumda bulunan "önlüksüz masonlar" kavramını incelenebilir. Tabi doğru veya yanlış kişilerle de olsa masonluk öğretileri ve ritüelleri ile ham taşın yontulmasını sağlayan bir aydınlıklar yoludur.
-
Sn. remz benim anlatmak istediklerimle sizin konuyu taşımaya çalıştığınız yer bambaşka. Dikkatinizi çekerim.
-
Bu başlık ile bağlantılı ilk aşamada gözüme çarpan iki nokta var.
Birincisi, başlık öyle konmuş ki, bir ön kabul var, "İyi insan olma yolunda Masonluğa ihtiyaç duyulur." diye, ve soru bunun üzerine: Neden?
Sanki iyi insan olma yolunda Masonluktan başka seçenek yokmuş gibi... Sanırım önce buna açıklık getirilmeli.
İkincisi, Sayın remz'in kısa sözü üzerine başlığın sahibi Sayın Erbeks, Sayın remz'e konuyu bambaşka bir yere taşımaya çalıştığını belirtiyor. O zaman şunu sormalı: Konunun asıl yeri neresi? Sayın Erbeks'in asıl anlatmak istediği nedir?
Bunları açarsak, konuyu saptırmadan paylaşımda bulunabilir, sorulması istenen soruya yanıt arayabiliriz belki.
-
Sn. Adam önce bi kabulleniş daha sonra bi irdeleyişten bahsedildiğini vurgulamış, biraz daha açayım konuyu madem. "iyi insan olma yolunda masonluğa ihtiyaç duyulur" çıkarımı forumdaki yazışmalardan ve forum üyelerinin mesajlarından anlaşılabilecek bir düşünce olarak görüyorum. Bu noktada bu cümle bir kabullenişten ziyade bir irdeleyişe dönüşmektedir.
Yanı sıra bana kalırsa bütün peygamberler, ilahi dinler, beşeri dinler ve kabul edilmiş bütün kutsal kitaplar "iyi insan" olma yolunda kendi çaplarında insanlığa bir kılavuz, bir önder. (Bana göre kutsal kitaplar o zamanın anayasaları peygamberler de o dönemin siyasetçileri) Fakat yine kendi yorumum; bütün kutsal kitaplar güncellenip zamanın koşullarına ve şartlarına uygun olarak değiştirilip onarılmadığı için insanlar üzerinde etkisi önemli derecede değildir ve bundandır ki eminim şimdilerde seçimlerinde özgür bırakılan henüz ergen olmuş hiçbir insan mensubu olduğu dinin kutsal kitabını okuyup inceleme isteğinde bulunmaz.
Konunun asıl yerine gelirsek yine forumdaki genel resme bakıp bir cümleyle ifade etmek gerekirse masonların iddiası "ÖZ'de varsa eğer başka herhangi bir inanışa, kuruma, kişiye ve zümreye ihtiyaç olunmadığını savunuşları" fakat bunun yanı sıra iyi insan olma yolunda masonluğun ışık olacağı, masonluğa duyulan ihtiyaç, masonluğun bu noktadaki lüzumu da vurgulanıyor... Bu da bence bi paradoks oluşturuyor.
Bilmem daha açıklayıcı olabildi mi ??
Saygılarımla..
-
Ben anlayamadım.
Frekanslamız mı tutmuyor yoksa bir değerlendirme noksanlığı mı var?
Bir mason zaten Masonluğa girebilmişse masonlara göre iyi bir insandır. (Ara sıra hatalar yapılmaktadır, o ayrı.)
Bir mason hiçbir zaman kendini iyi bir insan olma bakımından yeterli saymaz ve daha iyi olabilmek için çaba gösterir.
Burada Masonluk konusuna geliyoruz.
Masonluk o mason için böyle bir gelişimi gösterebilmek bakımından bir ortamdır. (Sadece bu bakımdan değil. Burada iyi insan olmak tek bir öğe. Daha birçoğu var.)
Bir mason, locasında ve Masonluğun ortamında mason kardeşleriyle bu bağlamda paylaşımda bulunur.
Masonluğun üstünlüğü buradadır. Bu ortamın dışındakiler belki aynı şeyi bir başka ortamda gerçekleştirebilir ama o ortam Masonluk değildir.
Bu açıdan bakıldığında da, Masonluk, böyle bir işlevin gerçekleşebileceği tek kurum değildir. (Batı ülkelerinde çok benzer kurum var da, Türkiye'de az.)
Kişinin Masonluğa ihtiyaç duyması kadar, Masonluk da kişilere ihtiyaç duyar çünkü mason olan kişiler olmazsa Masonluk da olmaz.
Ancak Masonluğa ihtiyaç duyan kimdir? Bunu belirleyelim. Kişi mi toplum mu?
Bu sorunun gerekçesi, Masonluğun diğer birçok bireysel gelişim kurumlarından farkıdır. Her şeyden önce ezoterik oluşudur. Ancak diğer ezoterik kurumlardan da farklıdır çünkü bir masonun işlevi ve görevi sadece kendini iyileştirme ya da geliştirmeye çalışmakla bitmez; bunu çevresine de yansıtmakla yükümlüdür. (Dikkat: İyileştiren, gelişimi sağlayan Masonluk değil masonun kendisidir.)
Acaba benim bu deyişlerimle bu konuyu biraz daha belirgin bir düzeye çekebilir miyiz?
-
İnternet üzerinden iletişimin en çaresiz kaldığı durumlar bunlar; anlatımlardaki ifade eksiklikleri, kafada mevcut bi çok şeyi bi' kaç paragrafa sığdırabilme çabasından kaynaklanan zaman zaman cümle düşüklükleri, anlam kayıpları.. Bu bağlamda Frekansların tutup tutmadığı konusunda kesin bir ifadeden kaçınırım..
Fakat Memnun olduğum konu şudur ki Sn. Adam; sıkıştırılmış ifadeleri açma ve karşıdakini anlama yeteneğiniz sayesinde gerekli cevaplara yavaş yavaş ulaşabildiğimi düşünüyorum..
Masonluk toplum için mi yoksa kişi için mi derseniz eğer; toplumu oluşturan bireylerdir ve gelişim, değişim bireyseldir yani bireyde başlar ve toplumun bütün kanatlarına yayılır. Yetiştirdiğiniz örnek bireyler ; gerek aile yaşamlarında, gerek toplum içinde kısacası yaşamlarının her anlarında "düzgün" yaşayan insanlar diğerleri için de örnek teşkil etmektedir. Toplumun kendi içindeki inanılmaz geçirgen ve etkilişimli yapısı nedeniyle ne kadar iyi örnekler yetiştirirseniz toplumunuz da o kadar ilerler, değişir ve gelişir... Bu bağlamda eğer ki Masonluk eğitici öğretici bir kurumsa ve bahsedildiği üzere son derece ciddi prensipleri, ritüelleri varsa ve "iyi insan"lardan oluşuyorsa, iyi insanları yetiştiriyorsa hatta ötesinde daha iyi insan yapmaya çalışıyorsa masonluk elbette toplum içindir ve faydalıdır çünkü sistemdeki eşitsizlikler, adaletsizlikler ve imkansızlıklar nedeniyle toplumun bütün bireyleri aynı gelişimi gösteremeyeceğinden dolayı ancak "örnek"ler üzerinden yola çıkılarak düzgün bir toplum elde edilebilir diye düşünüyorum. Bu noktada masonların bir diğer kişisel özelliklerinin öncülük olduğu ve masonluğun öncü, örnek bir kurum olduğudur...
Bahsettiğiniz üzere yurt dışında bu işlevde çalışan birçok kurum olmasına karşın Türkiye'de olmayışı Masonluğu bir adım daha da ileri götürmekte ve değerli kılmaktadır...
Benim sorularımın ana fikrine gelirsek eğer; masonluk dini inançlara son derece saygısı olan fakat ilk iletimde de belirttiğim gibi kişi ÖZ'de zaten iyi insansa herhangi başka bir aracı kuruma ihtiyacı yoktur düşüncesini yansıtmaya çalışırken masonluğa hangi bağlamda ihtiyaç duymamız gerekir?
Yoksa şöyle mi düşünmemiz gerekiyor : "Masonluk her türlü inanç, oluşum ve etkileşimden kendisini sıyırmış, herşeyin ötesinde veya üzerinde bir kurumdur"?
Saygılarımla...
-
Sayın Erbeks'in son tümcesindeki iddiayı doğrulamak olanaklı değil çünrkü Masonluk dünya yüzünde homojen değil. Çeşitli Masonluklar var. Bunlardan kimisi böyle bir duruma yaklaşır ama kimisi çok uzaktır. Forumda bir zamanlar Masonluktaki bu bölünmeleri ayrıntılı bir şekilde irdelemiştik.
Masonluğun kendi içinde amaçlarından biri (bireylere yönelik ilk amaç) hamtaşların (sıradan masonların) yontularak küptaş (yetkin mason) olmasıdır. Bunun yapılıp yapılamağını ya da ne ölçüde yapılabildiğini bir yana bırakalım. Böyle olunca, o yetkin masonlardan herhangi bir dışarıdaki bir yetkin insandan (öyle birisi varsa) üstün müdür?
Hayır. Kesinlikle değil. İnsanların yetkin olabilmek için Masonluğa , mason olmaya ihtiyaçları yoktur. Nitekim bu nedenle dünya yüzündeki yetkin insanların sayısı (varsa) yetkin masonların sayısından kat kat fazladır.
Fakat o yetkin insanlar Masonluğun ortamını, hiç de yetkin olmayanlardan çok daha fazla arar. Gerçekten yetkin olan insanların mason olma istemi, sıradan insanlardan daha çoktur.
Neden acaba?
Yoksa Sayın Erbeks bu sorunun mu yanıtını arıyor?
-
Sn. Adam öncelikle şunu ifade etmeliyim ki titiz açıklamalarınız beni derinden etkilemektedir. Fakat şöyle de bir durum var ki bana sorduğunuz sorulara ben konuyla ilgili direkt ve NET cevaplar verirken ben sorularımın yanıtlarını biraz yuvarlanmış veya flu gibi aldığımı hissediyorum.
Ayrıca şöyle bir durumdan da bahsetmem gerekirse şahıslar forumda sorulan sorulardan uzaklaştırılıp cevaplayan kişinin istediği noktaya getirilmeye çalışılıyor bir şekilde...(genel olmamak kaydıyla bu sadece benim hissettiğim bi' durum)
Bilmem yanılıyor muyum?
Sn. Adam sorumu hatta ötesinde merakımı yinelemem gerekirse ; MAson'luğa hangi noktada ihtiyaç duyulur? Eğer ÖZ'de iyiysek Masonluk bu noktada ihtiyaç duyulan başka bir akım, bir oluşum değil midir? Burada bir paradoks yok mudur? Yoksa Masonluk paradokslar bütünü müdür? Masonluğa bu gizi bu lezzeti ve sihri veren paradokslardan oluşuyor olması mıdır?
Saygılarımla...
-
Masonluğun niçin bir paradoks olduğu/içerdiği ya da paradokslar bütünü gibi düşünüldüğünü anlayamıyorum.
Paradoks bunun neresinde?
Amlaçlarında mı, ilkelerinde mi, örgütlenme tarzında mı, çalışma sisteminde mi, ritüelik uygulamasında mı, öğretiminde mi?
Masonluk bir ortamdır, bir kurumsallaşmadır, bireyden topluma yükselmenin bir yoludur ama tek yolu değildir. Tüm bunlarda nasıl paradoks bulunabiliyor ki?
Belki Masonluk denildiği üzere baştan sona paradıoks ama ben paradoksun ne olduğunu bilmediğim için böyle diyorum.
Bu durumda paradoksun ne olduğu tanımlanıp Masonluğun neden paradokslar içerdiği açıkça, örneklenerek gösterilmeli ki anlayalım. Sonra ya doğrulayalım ya da karşı çıkalım.
Ancak korkarım bu işin bu başlık ile doğrudan bağlantısı kurulamayacak. Belki bir başka başlık açmak daha uygun olacak. Çünkü iyi insan olma yolundan Masonluğa ihtiyaç duyanlar, olsa olsa masonlar ve mason olmak isteyenlerdir, başkaları değil.
-
Uzun zamandır katkı verememekle birlikte forumumuzu her zaman takip ettiğimi belirterek başlayayım. Bunu deyişimin sebebi konuya bodoslamadan daldığımın düşünülmesini istemememdir.
Girizâhı uzatmadan başlık konusuna gelmek isterim;
Efendim, konu başlığı olarak sorulan soru aslında esastan yanlış. Bu durum öylesine böyle ki, sanki iyi insan olmanın tek yolu Masonluk muş, diğer yollar yetersiz miş gibi bir algı yaratıyor. Ya da ben öyle anladım... Bilemem.
Öte yandan Sayın ADAM'ın yapmış olduğu açıklamaların bana yettiğini düşünmekle beraber eklemek istediğim ( vurgulamak da diyebilirsiniz) bir husus var:
"İyi insan olma yolunda Masonluğa neden ihtiyaç duyuluyor" muş? Soru bu değil mi? Peki bu sorunun alt metni şöyle bir şey mi oluyor: "Masonluğa giren kişiler iyi insan olma yolunu tutmuş kişilerdir"...Bu sorunun cevabını ben verememem. Masonlar verir. Fakat Bu forumda yıllardır çeşitli başlıklar altında yazılan bir bilgiyi yinelemek isterim: Masonluğa girmiş fakat "Mason" sıfatını taşımayı hak etmeyen de birçok kişi var(mış). Masonlar söylüyor bunu.
Uzatmayayım...
Diyesim o ki; Niyet iyi değilse... Son iyi olmaz... İyi insan olmaya gönüllüyse kişi... Yolunu başka yerde de bulur... Fakat niyet baştan bozuksa... Heyhat! Nafiledir Masonluk... Masonluk da nafile.
-
Sn. enelsır Süslü kelimelerle bezenmiş bol cümleler ama gördüğüm kadarıyla ne soruyla alakalı yazdıklarınız ne diyaloğu taşıdığımız yer sizin algıladığınız yer .. Yinede teşekkür ederim yorumunuz için..
Sn. Adam öyleyse Paradoks'u sizin için birkaç cümleyle anlatmaya çalışayım; Paradoks, görünüşte doğru olan bir ifade veya ifadeler topluluğunun bir çelişki yaratması veya sezgiye karşı bir sonuç yaratmasıdır. Çoğunlukla, çelişkili gözüken sonuç veya sonuçların aslında çelişkili tarafları vardır. Paradoks teriminin karşılığı olarak Türkçe'de yanıltmaç, çatışkı ve çelişme sözcükleri de kullanılmaktadır. Ayrıca kendi içinde çelişen veya tam tersi şekilde sonuç olarak doğru olan fakat absürd veya çelişkili gözüken bir ifadeye (veya ifadelere/ifadeler bütününe) de paradoks denmektedir. Kökleşmiş inanışlara aykırı olarak ileri sürülen düşünce olarak da tanımlanabilir..
-
Sayın enelsır'ın dediklerinin bence de doğru olmasının ötesinde; madem şu paradoks sözcüğünün anlamını gördük, o zaman diyebiliriz ki Masonlukta paradoks yoktur.
Vardır diyen, olanı göstermelidir.
Konu başlığına dönersek, Masonluk birini iyi insan olma yolunda bir katkı getirebilir. (Burada Masonluk deyince ne demek istiyoruz, onu da tanımlamalı.)
Keşke içlerinde iyilik ve kötülük öğelerini aynı oranda barındıran insanlar, iyilik öğelerini artırma yolunu tutsa...
O insanlar bundan ötürü Masonluğa gereksinme duyuyorlarsa, ondan yararlanma olanakları var. Bunun için mason olmak gerekmiyor.
Ancak Sayın enlsır'ın işaret etmiş olduğu üzere; keşke tüm masonlar da iyi insan olsa...
-
Keşke içlerinde iyilik ve kötülük öğelerini aynı oranda barındıran insanlar, iyilik öğelerini artırma yolunu tutsa...
Anlamadığım konu aslında içindeki kötülüğü besleyip sulayan, içinde kötülük büyüten, kötü düşünen insanların nasıl olur da o kötülüğün düşüncesinin bile dönüp dolaşıp bir gün kendilerini bulacağını düşünememesi, kötü enerjinin düşüncesi bile beni yormaya yetiyo.
-
Sayın Erbeks'e hiç "süslü kelimelerle bezenmiş bol cümleler" kurmadan kestirme yanıt verelim. Polemiğe de girmeyelim. Size hayırlı forumlar Sayın Erbeks... Masonluğu bilemem de, dilerim bu forum sizin iyi bir insan olmanıza yardımcı olur. Bu, ne de iyi olur! Böylece Masonluğa gereksinmeniz de kalmaz... Böyle dilerim. Böyle olsun.
Bu başlık benim için kapanmıştır, vesselam.
-
İsabet olmuş.
-
Iyi insan olmak icin Masonluga ihtiyac yoktur ve ama bes yillik forum üyeligim süresince ama tanidigim Mason arkadaslarimdan ögrendigim kadariyla, Masonlugun böyle bir savi hic olmamistir ve olacaginida sanmiyorum.
Masonlugun savi sudur ki ( yine yukarda ismi gecenlerden ögrendigim ), iyi insanlari daha iyi insanlar olma yolunda onlara yardimci olma ve veya yol gösterme ve onlarin ( birlikten güc dogar espirisi cercevesinde) bunu bütün topluma ve insanliga yaymada gücbirligi yapmalarini saglama.
Nekadar iyi veya kötü oldugumuz burda arkadaslarimiza karsi takindigimiz tavirlarimizdanda belli olur mesela, bunun icin Mason olmamiza gerek yok.
-
Sn. Tij foruma vb. Masonlukla alakalı diğer kaynaklara göz gezdirdiğimde çok kez şu ifadeye rastladım "Masonluk iyi insanları daha iyi insan yapmak amacı güder".. Gözünüzden kaçmış sanırım.
Saygılarımla..
-
Bakalım anlamış miyim?
Sayın Erbeks diyor ki madem "iyi" insanın içindeki ÖZdedir ve bunun dışında bir seyde değildir o zaman Masonluğun gereği nedir? Madem masonluk insanda "iyi"yi barındıran bir Cevher olduğunu söylüyor o zaman ona ne ihtiyac vardır?
Yani kişi zaten özünde iyiyse iyidir ötesi lafı guzaftir gibi bir şey anladım ben doğru mudur?
Elmas değerli bir madendir ama topragın altında kömürden farkı yoktur. Kaldı ki her ikisinin atomları aynıdır sadece farklı diziliş birini kömür diğerini Elmas yapmıştır. Ama topragın altında bunun da bir anlamı yoktur. Ne zaman ki güneşle karşılaşırlar orada kimin ne olduğu meydana çıkar. Biz hepimiz Elmas ve kömür gibiyizdir. Ve ne zaman ortaya çıkarız o zaman cevherimiz kendini gösterir. Iyi insan iste cevherinde elmaslık olandır. E peki zaten ışık kimin ne olduğunu gösteriyorsa iyi olan o elmasın (harici alemde) doğal durumunda önemi nedir? Bir Elmas ne zaman daha da degerlenir? Usta ellerde tekâmül edince Elmas bir anlam olarak pırlanta olur. Evet günesin altında neyin Elmas olduğu aşikardır ama kim belirler hangisinin pırlanta nuvesi olduğunu hangisinin bort olduğunu?
Iste masonluk tam bu noktada devrededir. Muhatabına kendisinin bir Elmas olduğunu ve gercekte kömürden farkının olmadıgını görmesinin yolunu gösterir ilk önce sonra toplumda daha degerlenebilmesi icin o ÖZ'ün nasıl yontulacagini nasıl sekillendirilecegini düşünmesini öğretir. Sonra öğrettiğine göre muhatabının kendisini yontmasini kendisinin öğreteni ve öğreneni olmasını öğretir. Bunu her seferinde yeni bir alem kurarak yapar. Muhatabının kendi özuyle başlasa kalmasını sağlayan ama aynı zamanda aynı amac icin bir araya gelenlerle elbirliği icinde bu işi yapmasına salık verir. Böylece terakki ile takamulun oluşmasını ister.
Ama sadece Masonluk degil bunun yolu. Masonluk o yollardan sadece birisidir.
Sonuçta "öz" hepsinde 6 nötron 6 proton 6 elektrondan olusan bir karbon atomu degil mi? Asil Elmas, usta ellerde işlenir pırlanta olur; bort öylesine serttir ki o kesim işlerinde kullanılır, ama kaderinde pırlanta olmak yoktur; kömür zaten ta en basından konuyla ilişiği olmayan madendir.
Iste nasıl ki "Asil Elmas" durduk yerde pırlanta olmaz; iyi insan da durarak gelişemez ilerleyemez; o yüzden yollardan bir yol olan Masonluk vardır. Bunda da hic bir paradoksal durum mevcut değildir.
Sevgi ve saygılarıma.
PS: cok süslü puslu kelam etmiş olabilirim. Ama Masonluğun anlatım dili, alegoriler ve semboller dilidir.
PS2: kimi kez yanılmada mümkündür. Kömür'e belli bir basınç uygulanınca yalancı elmasa dönüşür.
-
Öncelikle başta Sn. Adam olmak üzere diğer arkadaşlara da zaman ayırıp yaptıkları yorumlardan ötürü çok çok teşekkür etmek isterim fakat Sevgili SkullG'nin olayı anlayış, kavrayış ayrıca irdeleyiş biçimini son derece benim anlatmak istediğime yakın buldum. Lütfedip benim sorumu cevaplayan kıymetli vakitlerini ayırıp yorum yapan arkadaşlar da elbette olaya kendi açılarından bakmakla birlikte sanırım noktayı siz Sn. SkullG koydunuz. Tam olarak anlatmak istediğim ve almak istediğim cevap buydu. Bu noktada masonluğun masonlardan öğrenilmesi gerektiğinin bir başka kanıtı olsa gerek.
Bende izin verirseniz öncelikle not olarak geçtiğiniz cümlelerden başlamak isterim ki; "süslü püslü cümleler" fazlasıyla kinaye içeren bir ifadedir, şöyle ki; anlatılmak istenen şeyin kenarlarında kıyılarında gezip veya içi boş sözcüklerle sadece güzel konuşmaya ve karşıdakini geçiştirmeye çalışma şeklinde bir tavır hissedişimle alakalı olarak o noktada "süslü püslü cümleler" ifadesini kullanma ihtiyacı hissettim. Keza söz sahibi de benim tavrımdan alınıp gocunarak defansa geçmiş daha da ötesi "bu başlığın kendisi için bittiğini" vurgulamıştır ki doğru karar vermiştir. Yani doğru şeyler söylemedikten sonra, lafı dolandırdıktan sonra sabaha kadar güzel konuşsak faydasız bence öncelikle herkese sonsuz bir saygı ve sevgi çerçevesinde konuşması gerektiğini bilmeli insan. Dahası konuştuğu cümlelerin içinin doluluğu gelir, sonuncu olarak üslup da yerindeyse diyecek söz de bulunmaz karşısında tıpkı sizin itinalı tavrınız gibi..
Diğer notunuzdaki ifadenizde "kömüre belli bir basınç uyguladığınızda yalancı elmasa dönüşür"... Yalancı elmas kimsenin işine yaramayacağı gibi kendi kendine de bi fayda sağlamaz düşüncesindeyim ki zaten zorlamayla hiçbirşeyin olmayacağı kanaatindeyim hatta insana herşey doğuştan verilmiştir "varsa var, yoksa yok" gibisinden (çok istisnai durumlar haricinde)... İyi ya da kötü insan olmak bile siz nasıl adlandırırsınız bilemem ama ruhuna üflenmiş bir meziyet, bir ayrıcalık hatta bir lütfudur Tanrı'nın! tıpkı yetenek gibi... en özelinden...
"Biz hepimiz elmasla kömür gibiyizdir,Ve ne zaman ortaya çıkarız o zaman cevherimiz kendini gösterir. Iyi insan iste cevherinde elmaslık olandır. E peki zaten ışık kimin ne olduğunu gösteriyorsa..." diye devam eden cümlenizde. Burada "ışık" kimdir veya nedir? Işığı kim tutar? Bizler zaten ışığın kendisi değilmiyizdir? diye sorular sormak isterim.
Saygı ve sevgilerimle..
-
Bir insanın iyi bir insan olabilmesi için öncelikle bir "öz" ün olması gerekir. Bir insan dışarıdan hiçbir müdahale olmadan kendi kendine de iyi olanı ve güzel olanı seçebilir. Bu yüzden kişinin iç motivasyonu çok önemlidir. Masonluk ise, daha önceki konularda da bahsedildiği gibi, iyi bir insanı daha iyi yapmaya yönelik bir gayret gösterir. Bunu gözden kaçırmamak gerekir.
-
Diğer tartışmalardan bağımlı bağımsız bir şeyler yazmak gerekirse konu ile alakalı; Bir Masonun iyi insan olduğu diğer Masonlarca kabul edilmesi O kişinin Masonluk dışında diğer insanlarca iyi insan olduğu anlamına gelmez. Ayrıca bu site, internet vs... kaynaklardan öğrenildiği kadarıyla Masonluğun iyi ya da kötü olduğu anlamına da erişilemez.
Saygılar
-
İyi insan olmak için mason olmaya ihtiyaç yoktur; ne de başka herhangi bir şey olmaya. Mason olmak insana "iyi insan" olmaktan fazla bir kimlik kazandırır. Bu algı düzeyinde de böyledir. Hangi cihetten bakarlarsa baksınlar, "Masonluk 'iyi insan'lıktır" gibi yavan bir denkliği kimse kurmaz. İyi insan olmak için kimlik edinmenize gerek yok. Teferruata girmeyin. İyi insan olmak için tek bir şey kâfidir: Kendi yanlış ve doğruları konusunda berrak bir zihin.
-
Sonuçta "öz" hepsinde 6 nötron 6 proton 6 elektrondan olusan bir karbon atomu degil mi? Asil Elmas, usta ellerde işlenir pırlanta olur; bort öylesine serttir ki o kesim işlerinde kullanılır, ama kaderinde pırlanta olmak yoktur; kömür zaten ta en basından konuyla ilişiği olmayan madendir.
Iste nasıl ki "Asil Elmas" durduk yerde pırlanta olmaz; iyi insan da durarak gelişemez ilerleyemez; o yüzden yollardan bir yol olan Masonluk vardır. Bunda da hic bir paradoksal durum mevcut değildir.
Mükemmel bir anlatım başka bir söze gerek yok kanımca .Neden Masonluk, işte cevabı yukarıdaki Sayın Genius Loci Alıntısında .
Saygılar