Sartre - Hiçlik -4

[ceycet]

yetmişdört

ayna kendidir
her şeyi yansıA yine de hiç bir şey olan
ulaşmıştır
ayna susar,
ayna her şeyi söyler,
ayna sadece yansıttığı görüntüdür
ayna yansıttığı görüntüleri içinde barındırır
ayna olmak var olmaktır
hiç bir şey asılı kalmaz
hiç bir şey de asılı kalmaz
dışına ışık verir,
içi boştur
aşık olmak,
başka bir ruha tırmanmaktır
aşk ufuksuzluktur
aşkın hakikati,
kendisine yönelendir
herkes başkasında kendine aşık olur
kendinde kendine aşık olan,
kendini görmeden,
aşk olmuştur
her türlü eklenti zararlıdır
susmak gökleri yıldızlarla donatmaktır
tanrı sadece kendisidir
yine de her şeydir
yine de her şeyden beridir
bunu anlayan kendini bilir
tanrıya varmak isteyen
kendini hedeflemelidir
insan kendi kuytularında yaşar
insan uzağı yakına tercih eder
insan çok kötüyü az iyiye tercih eder
"şüphesiz insan çok zalim ve cahildir"
keninden cahil olan ve kendine zalim olan
bütün meseleyi çözmüştür
varlık iki boyutludur
yokluk ihtimali olmayan varlığın ise boyutu yoktur
ses iki boyutludur
susku boyutsuzdur

***

yetmişüç

sevinç ile hüzün birbirine denktir
sevgiyle yok olanlar,
acıyla var olanlar,
birbirlerinin aynısıdırlar
hüznünü öven,
hüznüne yaslanan,
hüznüne inanan,
hüznünü kıblesi yapan,
varlığını başka şeylerle karıştırmıştır
yüksek alçağı olduğu için yüksektir
beyaz siyah olduğu için beyazdır
ancak sevinebilenler üzülebilir
hüznün zıttı mutluluktur
zıddına dayanan zıddıdır
insanlar iki yöne yönelir,
aşağı yukarı
siyaha beyaza
karanlığa aydınlığa
iyiye kötüye
hüzne mutluluğa
hepsi aynı yere varır
yaşamak kendini öldürme hakkını elinde bulunduranların işidir
yaşamaya mahkum olan kendini öldüremez
güneşe mecbur olan günü göremez
hayatı zor bilen,
kolay yaşar
esas olan hayatı bilmeden ve bilinmeden yaşayabilmektir
ateşte acıdan feryad edenle,
cennette zevkten oh eden arasında fark yoktur
ateşte ateş olan bilir
yanmaz yanar
mutluluğu arzulamayan onu arar
huzuru istemeyen huzursuzdur
her insan kolay bir sorudur
kimse kendini cevaplamaz
cevapsız sorular yaşatır
cevaplanan biter
cevapsız başkalarına yönelir
herkes başkasını bitirmek ister
aşk başka bir soruyu cevaplamaktır
kendi sonunu kendi getirebilen,
kendini kendine miras bırakır
hayatın esas gayesi budur.

***

karanlık sadece kendini karartır
aydınlattığı her şey ışıktandır
hüzün ile sevinç
kahır ile çoşkunluk
aynı derecede tatmin eder insanları
ölüme inanan ölür
zamanın insandan hızlı olmasına hayat denir
zamanla aynı hızda olan,
yaşlanmaz, yaşar
düşünmek faydasız bir eylemdir
düşünce olmak, asıl meseledir
varlık, yokluk;
heplik, hiçlik;
kelimededir
özde her şey tekdir
susan bilir
her hal en iyi haldir
boşa geçen an yoktur
ya da geçen an yoktur
her istek ateşten bir çemberdir
insanların arzularıyla kendileri arasında bir bağlantı yoktur
hiç kimse boş bir kap olduğunu kabul etmez
bu yüzden yanılır ve eremez
varlık kadar yokluğu,
heplik kadar hiçliği,
beyaz kadar siyahı,
sevinç kadar hüznü,
arzulamayan
ya da bütün arzularını kendilerine terketmeyen,
başka yollarda yürür,
kendinin yolunu bulamaz
herkes yaşamak için bir bahane bulur
bahanesiz yaşayabilen bilgedir
yaşamak beklemektir,
beklemeden yaşayan,
hayatı değil kendini yaşar
hayat uzunlamasına değil,
derinlenmesine ilerler
bunu bilen zamana eş olur,
mekanı eler
kendini bilir, kendini sever,
kendisizliğinden yerinmez
hep aynı renksizliğin rengi olur
hep aynı tonda kalır
her durumda susar,
kendine sığar
"ölmeden önce ölün" emrini uygular
ve varlığını yokluğuyla sabitler.

***

yetmişbir

herkes duymak için dinler
bilge dinlemeden duyar
insanlar basitliklerinden korkarlar,
kendilerini bulandırırlar
kaybedilen aranır
elde edilmeyen yoktur
herkes varlığını ayrı şekilde duyumsar
acı cekenler vardır
mutlu olanlar vardır
umutsuz olanlar vardır
boşlukta olanlar vardır
yitik olanlar vardır
aşık olanlar vardır
hepsi varlığın bir yanılsamasına sarılır
var olmak uzakla yakını karıştırmaktır
hiç bir şeysiz duran,
kendinde durur
kendi gözlerini kör eden,
gözsüz görür
kendi kulaklarını sağır eden,
kulaksız işitir
kendini feda eden,
kendini kazanır
hiçliği istemeyen hepliğe eremez
okumak,
kendine giden yolu kapamaktır
çok okuyan kendinden,
az okuyan başkalarından cahildir
ikisi birbirine denktir
yol kendine akar
kendisizce kendine akan hedefe varır
kendini kalabalıklaştıran,
kendindekilerinin mahpusu olur
insanın kendisi, kendi evidir
herkes yolu görür, yoldan yürümez
yoldan yürüyen kendini atlamalıdır
insanlar hep başka şeyler sanarak ve umarak,
başka şeylere tutunur
insan kendinin öznesi değil,
başkalarının nesnesidir
susunca biter
içte ve dışta kelimesiz yürüyen,
gökte uçan bulut olur
yaşamanın hakikatine ermek,
yaşamanın bir hakikati olmadığını bilmektir
buna rağmen yaşamak bilgeliktir
hiç bir durumda kaybetmeyen,
kendini tamamlamıştır
tamamlanmak istemez insanlar
tamlığın ufku yoktur
ufuksuz yaşamak suskuya denk olmaktır
hiç bir durumda özgürlüğünü kaybetmeyen,
özgürlüğünü kazanmıştır,
ya da özgür olmuştur
bilge gerekliliğe inanmadan,
gerekeni yapar

***