Tanrı’nın Hak Etmeyenlere Olan Merhameti
Tanrı’nın lütfu, bir Hıristiyanın aklını meşgul edebilecek en heyecan verici kavramdır ve aklı meşgul ettiğinde, hemen ardından insanın yüreğini Tanrı’yı yüceltme isteğiyle doldurur. Lütuf olmadığı sürece hiçbirimiz için umut yoktur. Lütufa tek alternatif, kendi çabamızla kurtulmak olarak görülebilir. Fakat bu umutsuz bir girişimdir, çünkü Tanrı bunu kabul etmez. Yeni Antlaşma bu durumu bol bol açıklar:
“Bu nedenle Yasa'nın gereklerini yapmakla hiç kimse Tanrı katında aklanmayacaktır. Çünkü Yasa sayesinde günahın bilincine varılır” (Romalılar 3:20).
“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir” (Efesliler 2:89).
“Ama Kurtarıcımız Tanrı, iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı. Bunu, doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh'un yenilemesiyle yaptı” (Titus 3:5).
Kurtuluşun etkili olabilmesi için, Tanrı tarafından kabul edilir nitelikte olması gerekmektedir. İncil’deki anahtar kelimenin lütuf olmasının sebebi budur, çünkü Tanrı kendisinin sağlamış olduğu kurban olan Rab İsa Mesih’ten hoşnut olur. Eğer lütuf kelimesinin Yeni Antlaşma’daki anlamını anlamazsak, İncil’i asla anlayamayız. Çünkü lütuf, İncil’in özü olan Mesih aracılığıyla gelen kurtuluşu ve İncil’in mesajını anlamak için anahtardır.
Tanrı, lütuf Tanrısıdır (1. Petrus 5:10)
İsa dünyaya lütfu getirmiştir (Yuhanna 1:17)
Kutsal Ruh, Lütuf Ruhu’dur (İbraniler 10:29)
Kurtuluş, lütfun ürünüdür (Titus 2:11)
Aklanma, lütuf sayesinde olur (Romalılar 3:24)
Kurtuluş lütfa bağlıdır (Efesliler 1:7)