Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Edebiyat => Konuyu başlatan: MEDUSA - Aralık 26, 2015, 06:31:05 ös
-
Senin için yazmak geliyor içimden.
Belki susarak, belki haykırarak.
Susarak da haykırabilirim inan ki.
Belki yalnızca tek bir cümle
ya da belki binlerce kelimeyle.
İşte o zaman hissedersin yüreğinde yüreğimi.
Ne fark eder ki ?
Hiçbir söz anlatmaya yetmez sana olan sevgimi
ve hiçbir gerçek değiştiremez
sana yalnızca rüyalarda kavuşabildiğimi.
Senin için yazmak geliyor içimden.
Fakat hep gece olmalı ve her zaman karanlık.
Öyleyse sen sevdirdin bana bu karanlık geceleri.
Çünkü sana kavuşabildiğim tek bir gündüzü bile hatırlamıyorum.
Sevgilim,
sadece senin için yazmak geliyor içimden.
'Öp dudaklarımdan ve al ruhumu' diyesim geliyor.
Bu aciz ruhum her gece yıldızlı gökyüzünde seni arıyor
ve seni hissedermişçesine öpüyor bu karanlıkları.
Mesafeler kavuşturuyor senle beni.
Ve uykusuzluğumun içinde bir rüya görüyorum.
Geceler zaten gece ve gündüzlerse hep gece.
Aklımda sen,
yüreğimde sen,
ruhumda sen,
ve ben sana doğru koşuyorum, delice.
Fay Frin