Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Edebiyat => Siirler ve Sairler => Konuyu başlatan: karahan - Şubat 08, 2013, 04:11:45 ös
-
İnsanın Yedi Çağı
Bütün dünya bir sahnedir...
Ve bütün erkekler ve kadınlar
sadece birer oyuncu...
Girerler ve çıkarlar.
Bir kişi bir çok rolü birden oynar,
Bu oyun insanın yedi çağıdır...
İlk rol bebeklik çağıdır,
Dadısının kollarında agucuk yaparken...
sonra mızıkçı bir okul çocuğu...
Çantası elinde, yüzünde sabahın parlaklığı
Ayağını sürerek okula gider...
Daha sonra aşık delikanlı gelir,
İç çekişleri ve sevgilinin kaşlarına yazılmış şirleriyle...
Sonra asker olur, garip yeminler eder.
Leopara benzeyen sakalıyla onurlu ve kıskanç,
Savaşta atak ve korkusuz,
Topun ağzında bile şöhretin hayallerini kurar...
Sonra hakimliğe başlar,
Şişman göbeği lezzetli etlerle dolu,
Gözleri ciddi, sakalı ciddi kesmli...
Bilge atasözleri ve modern örneklerle konuşur
Ve böylece rolünü oynar...
Altıncı çağında ise palyaço giysileriyle,
Gözünde gözlüğü, yanında çantası,
Gençliğinden kalma pantalonu zayıflamış vücuduna bol gelir.
Ve kalın erkek sesi, çocukluğundaki gibi incelir.
Son çağda bu olaylı tarih sona erer.
İkinci çocukla her şey biter.
Dişsiz, gözsüz, tatsız, hiç bir şeysiz..
Bu yazı William Shakespeare'ın 'Nasıl Hoşunuza Giderse' adlı oyununun 3. Bölüm 7. Trajedyasıdır
William Shakespeare
-
Shakespeare'i ne kadar çok insanla tanıştırabilirsek o derece değeri artacak ..
-
Güzel bir düşünce ne kadar derin ve hoş değilmi şiiri?
-
İnsan yaşamının mükemmel bir özetiydi bu şiir bence. İnsanın üstlenmekten kaçınamadığı roller... Her insan doğup, büyüyor ve ölüyor. Sonu ölüm olan bu yolculuğa herkes katılıyor. Ancak nasıl oluyorsa da insan yaşama umudunu asla yitirmiyor. Sanırım burada da din ona en büyük klavuz oluyor ve ona ölümden sonra yeni bir başlangıcın varlığını söylüyor. Evet insan ve onun ilginç serüveni...
-
Umut aslında içimizde bizimle hep varolan bir duygu bazen keşfetmesi zor oluyor.Çoğu zaman ise yaşamımızın en anlamlı anahtarı oluyor,biz umudu hep bu hayat için yapılan bir mücadele sanırken aslında ruh sonsuzluğa giden yolda rabbine kavuşmak için onu hep bir şekilde canlı tutuyor,yaşam bittiği zamanda umutta bitiyor.
-
Sayın karahan çok haklısınız. Shakespeare' in o güzel şiirinde anlattığı insanın bu yedi çağını sırasıyla yaşadığı süre zarfında en çok ihtiyaç duyduğu şeylerden biridir belki de umut. Aristonun güzel bir sözü vardır: "Umut insanı uyandıran bir rüyadır". Bazıları umudu bir aldanış olarak görürler. Aristonun bu sözünden hareketle aslında onların bu kramsarlığının ruhlarının derin uykulara gömülmüş olmasından kaynaklandığını söylemek çok doğru olacaktır. Sayın karahan, sizin de belirttiğiniz gibi gerçekten de hayatımızın en büyük anlamı umut. Umarım tüm insanlık sonsuz uykuya dalmadan kaybetmez onu.