Atalarımızı anıyoruz. Atalarımızın izindeyiz. Ata derken, Osmanlı'nın peşindeyiz.
Bugünlerde Süleyman'ın haremi gözler önünde ayrıca Kösem Sultan ve başına gelenleri çekirdek çitlerken televizyonda izliyoruz ve derin bir tarih bakışına sahip oluyoruz.
Bu derin tarih bakış açısı bize yeni fikirler veriyor. Sokullunun projelerini hayata geçirmeye hevesleniyoruz.
Bir çılgın proje olacak bu ama olsun, millet için değer, son Osmanlı padişahı olduğumuzu tescillemeye değer.
Bütçe? Yok yahu. Süt, iki tas yemek, aile sigortası tartışılırken unutulur gider.
Hem herkes görür ki biz Osmanlı, vatan millet aşkıyla, tarih kokusuyla yürüyen bir iktidarız.
Bu da böyle biline! Dedim mi sonuna, kesin alırım alkışı.
Ama o da ne. Kazı yapılırken marmaray hattının altından birşeyler çıkmış.
İstanbul'un 8.000 yıllık tarihine ışık tutacak diyorlar. Tam 7.600 parçaymış.
Soruyorum -neymiş bunlar? İşe yarar bir şey var mı?
Tüh yahu, hepsi çanak çömlekmiş.
4 yıl kaybettik.Neyse sunumda anlatırız derdimizi. Zaten çoğu farketmez çelişkimizi.
