Aklın Eğilimi

[Risus]

İnsan aklı, bazı fikirlerin cazibesi ile, veya bu fikirlere atfedilen an'anevî değer ya da inancın tesiri ile, bir kere teşhir edildi mi, geriye kalan her şeyi, bu fikirlere irca olunmaya ve bunlarla bağdaşmaya zorlar; ve, bu fikirleri yalanlayan tecrübeler ne kadar daha çok ve ne kadar daha inandırıcı olursa olsun, akıl, büyük ölçüde kendi zararına da olsa, bunları ya ihmâl eder, ya hakir görür, yahut da bu tecrübeleri

•herhangi bir tefrik yolu ile ayırt ederek reddeder; tâ ki, »kendisi için aziz olan önyargıların itibarı zedelenmesin ve korunmuş olsun... Ve, aklın iffeti, ve zaafı olmasa bile, menfi bir tecrübeden ziyade, «müsbet bir olayın daha şiddetle tesiri altında kalma yolundaki temayülü bakî kalır; halbuki, esas itibariyle, birine olduğu kadar diğerine de ehemmiyet atfetmesi gerekir; ve aslında, hakîkî prensiplerin mesnedi, menfi tecrübede bulunur.

BACON / Mimar Sinan Dergisi