Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: 3 FİDAN  (Okunma sayısı 1449 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Mayıs 05, 2019, 11:43:21 ös
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 3234
  • Cinsiyet: Bay

« Son Düzenleme: Mayıs 05, 2019, 11:54:43 ös Gönderen: NOSAM33 »
audi-vide-tace
    dinle-gör
        sus


Mayıs 06, 2019, 10:21:25 ös
Yanıtla #1
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 1811

6/5/1972

Merkez Cezaevi

Baba,

Mektup elinize geçmiş olduğu zaman aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler, önemli olan çok yaşamak değil yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir.

Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de düşmeyeceğimden şüphen olmasın. Oğlun ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir, o bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu. Seninle düşüncelerimiz ayrı ama beni anlayacağını tahmin ediyorum.

Sadece senin değil Türkiye'de yaşayan Kürt ve Türk halklarının da anlayacağına inanıyorum.

Cenazem için avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da

bildireceğim, Ankara'da 1969'da ölen arkadaşım Taylan Özgür'ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul'a götürmeye kalkma.

Annemi teselli etmek sana düşüyor, kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum, kendisine özellikle tembih et, onun bilim adamı olmasını istiyorum; bilimle uğraşsın ve unutmasın ki bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir. Son anda yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir, seni, annemi, abimi, ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşi ile kucaklarım.

Oğlun Deniz Gezmiş


Yukarda Deniz´in son mektubunda bir cümle var ki okudugumdan veya duydugumdan beri benim yasam bicimim olmustur ve cocuklarima da bunu asilamaya veya onlari da bu yolda egitmeye veya bu yola sevk etmeye calisiyorum ama zorlamadan ve onlari köreltmeden.

Cümle su " kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum, kendisine özellikle tembih et, onun bilim adamı olmasını istiyorum; bilimle uğraşsın ve unutmasın ki bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir."

Deniz, Yusuf , Hüseyin ve bütün yoldaslari iyiki varsiniz.