Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Edebiyat => Konuyu başlatan: MEDUSA - Ağustos 02, 2015, 11:48:48 öö
-
Küçükken korktuğumda, kaçmak istediğimde, mutsuz olduğumda, üzüldüğümde yastığıma sarılıp ağlardım. O küçük kızdan bir farkım yok halen. Kimsenin hissettiklerimden haberi yok. Gözlerimden düşen her damla yaş, hayal kırıklıklarımın eseri. Yaşadıklarıma rağmen kimseye güvenmemeyi öğrenemedim. Yaşadıklarıma rağmen kimseyi sevmemeyi öğrenemedim. Hayat bir tekrardan ibaret benim için, tekrar, tekrar, tekrar aynı şeyler, aynı acılar, aynı üzüntüler, aynı hayal kırıklıkları. Kalbime sevmemeyi öğretemedim...