Masonlar.org - Harici Forumu
Sanat => Benim Siirlerim => Konuyu başlatan: KEMAL_7 - Mayıs 03, 2015, 01:09:36 öö
-
Ben sarp bir uçurumun kıyısında akşamsefası
İsmim akşam sefası diye kalır mı sanırsınız gecenin sefası
Kalmış iken günlerin tüm cefası
Rengarenk sanırsınız da yapraklarımı
Görmezsiniz bir türlü karalarımı
Her gecenin koynunda filizlendiği akşamların yalnızlığında demlenir ömrüm
Her dem ah u zar eder gönlüm
Yoktur derdime deva da ikrar eder dilim
Ararım derdime derman durmadan gezinirim
Buldum dedim derdime bir çare
Karanlığımı aydınlatan Lotusu görünce
Karalara bürünmüş bu biçareye
Lotus olmuştu bir çare
Tatlı bir düş sandalında Lotusla seyrettik o gece
Kapıldım Lotusun görünmez derinliğine
Ufukta güneş doğmaktaydı
Karanlığa gömülmekteydi Lotusun aydınlığı
Zaman kadehte kalan son damla şaraptan daha sığdı
Aşka olan bu özleyiş o tek geceye sığar mıydı
Ölüm getirdi çaresiz akşamsefasına lotusun ayrılığı