Aile Planlaması

[MASON]

Aile Planlaması



Popülasyon büyüklüğü dört şeye dayanır: Doğumlar, ölümler,
 iç göçler ve dış
göçler. Dünya popülasyonu bir bütün olarak ele alındığında
 iç ve dış göç
yoktur; geriye doğumlar ve ölümler kalır. Her çift başına
 düşen ortalama
üreyebilen çocuk sayısı ikiden fazla olduğu sürece, doğan bebek
 sayısı
önümüzdeki yıllarda gittikçe artan bir hızla çoğalmaya devam
 edecektir. Her
nesilde, popülasyon, sabit bir miktar artmak yerine, ulaştığı
 büyüklüğün
belli bir yüzdesi ile artacaktır.
Nüfus artışı insanların kaç tane çocuk sahibi oldukları kadar,
 ne zaman
çocuk sahibi olduklarına da bağlıdır. Nüfus her kuşak için
 belli bir oranda
artmaya yatkın olduğu için, kuşakların arasını açarsanız,
 yıllık nüfus
artışı daha az olacaktır. "İkide Dur" sloganı "Otuz Yaşında
 Başla" ile
rahatlıkla değiştirilerek aynı etki sağlanabilir. Ancak her ne
 olursa olsun,
nüfus artışının hızlanması ciddi bir tehlikeyi işaret eder.
Örneğin, Latin Amerika'nın bugünkü nüfusu 300 milyon
 civarındadır ve bu
nüfusun çoğu şimdiden yetersiz bir beslenmeye sahiptir. Ancak,
 nüfus bugünkü
hızıyla artmaya devam ettiği sürece, 500 yıl sonra öyle bir
 noktaya
gelinecektir ki, insanlar ayakta paketlenmiş bir durumda kıtanın
 tüm
yüzeyini halı gibi kaplayacaktır. Bu insanların çok sıska
 olduklarını kabul
etsek bile - ki bu gerçekçi bir varsayım olacaktır - sonuç farklı
olmayacaktır. Günümüzden 1000 yıl sonra ise, birbirlerinin
 omuzları üstüne
çıkmış olacaklar ve bu halının kalınlığı da bir milyon
 insandan fazla
olacaktır.
Bunun varsayımsal bir hesaplama olduğunu fark etmişsinizdir.
 Gerçekte böyle
olmaması için birtakım nedenler var. Bu nedenler, açlık, salgın
 ve savaş ya
da eğer şansımız varsa, doğum kontrolü. Tarım bilimindeki
 gelişmelere bel
bağlamanın bir yararı yok - "yeşil devrim"lere ve benzerlerine
 de...
Yabani hayvanlar, hemen hemen hiçbiri yaşlılıktan ölmez: Açlık,
 hastalık ya
da avcı hayvanlar onları yaşlanamadan yakalar. Yakın geçmişe
 kadar bu
insanlar için de doğruydu. Çoğu hayvanlar çocukluklarında ölür,
 birçoğu ise
yumurta aşamasının ötesine geçemezler. Açlık ve diğer ölüm
 nedenleri
popülasyonların neden sınırsız olarak artmadığını açıklar.
Birçok hayvan, enerjilerinin ve zamanlarının büyük bir kısmını,
 açıkça,
doğacıların bölge adını verdikleri bir alanı "korumaya"
 ayırıyorlar. Bu olgu
hayvanlar âleminde çok yaygın; yalnızca kuşlar, memeliler ve
 balıklarda
değil, böceklerde ve hâttâ deniz lalelerinde bile yaygın.
Wynne-Edwards, bölgeleri için dövüşen hayvanların bir parça
 yiyecek gibi
gerçek bir ödül için değil de, simgesel bir ödül için
 dövüştüklerine
inanıyor. Birçok örnekte dişiler bir bölge sahibi olmayan
 erkeklerle
çiftleşmeyi reddederler. Gerçekten de, yenilgiye uğrayıp bölgesi
 zapt edilen
erkeğin dişisi hemen kazanan erkeğe bağlanır. Açıkça sadık,
 monogram
türlerde bile, dişi erkeğin kendisinden çok bölgesiyle evlenir.
Çok fazla çocuk sahibi olan bireyler cezalandırılır; popülasyon
 yok olacağı
için değil, çocuklarının daha azı yaşamda kalabileceği için.
 Çok çocuk
doğurma genleri bir sonraki nesile yüksek sayılarda aktarılmaz,
 çünkü bu
genleri taşıyan çocukların pek azı erişkinliğe ulaşabilir.
 Doğada,
kaldırabileceklerinden fazla çocuk yapan ana babanın çok az torunu
 olur ve
genleri gelecek nesillere aktarılamaz.

Gen Bencildir / The Selfish Gene - Prof. Dr. Richard Dawkins

[blossom]

Değerli paylaşımınız için teşekkürler Sayın MASON. Aslında bakıldığında, bu geleceğimizin en büyük problemidir. Ama insan populasyonunun artışının öngörüldüğü gibi olacağını düşünmüyorum. Yazarında belirttiği nedenler ve özellikle artan kanser vakaaları yüzünden.

Ayrıca eklediğiniz resime bayılıyorum ben Çok hoş bir resim

[MYSTICPROVOCATEUR]

Gerçekten çok güzel bir paylaşım Üstadım.Teşekkürler.

İnsanlarda üreme olayı aslında fizyoloji,sosyoloji,psikoloji başta olmak üzere bir çok bilim dalını içerisinde barındıran ve çözümlenmesi çok güç olan bir olgudur.

İçgüdüsel davranışlar aşılabildiği (bastırmak demiyorum) ölçüde yaşam kalitesi yükselir ,cevreye verilen zarar azalır,insanoğlunun dünyadaki diğer canlılardan farkı belirginleşir.

Çocuk sahibi olmayı düşünen bir çifte bunun sebebi sorulduğunda alınan yanıtlar tarafsız bir gözle irdelendiğinde ne yazıkki elde edilen sonuç yüksek oranda bilinçsizlik,bencillik ve insanoğlunun hertürlü zafiyetini içeren olgulardan oluşan kaotik ve üzerinde çok düşünülmesi gereken bir manzara olacaktır.

İnsanın soyunu devam ettirebilmesi de soyunun sonunu getirmesi muhtemel olannında doğrganlık olgusu olması enteresan bir ironidir.Bunu aşmak içinse tanri insana diğer canlılardan farklı olarak zeka vermiştir.Bunu kullanmak veya kullanmamak insanın elindedir.



Saygılarımla,