Sayın Adam,
Anlamadım, Mason kuruluşlarından bazıları ulus ve yurt sevgisini sorgulamayı yok mu sayar? Onlara göre ulus ve yurt hakkında görüşü, sevgisi, ulusu ve yurdu için verilecek emeği olmayanlar insalığı sevebilir mi? SEVEMEZ, aynı inançta bile olsa SEVEMEZ. Maddenin yapısına aykırı, kanununa aykırı.
Biz "ben"den başlar," ben" olamayan "biz" olmaz. Bu "biz" yurda ulaşır, ulusu kucaklar önce. Sonra, sonra başka uluslar ve en sonunda insanlık. Yoksa nasıl bilecek kendini, kendini bilmeyen nasıl bilecek diğerini, diğerini bilmeyen nasıl bilecek insanlık, farklılık, farklılıkları ayraç yapmamak, kucaklamak...
Bize hakim gücün varolduğu günden beri dayatılan, sanki doğruymuş ve sorgulanamazmış gibi öğretilen şeylerden biriside şu berbat sıralamadır. Dinler bunu emreder, kanunlar bunu emreder, töreler bunu emreder, toplum bunu emreder, anne baba bunu emreder.
İnsan övülmeli; önce kendini, sonra çoluk çocuğunu ailesini, sonra ait olduğu küçük toplumu(bölge, inanç, ekonomik seviye, eğitim seviyesi, vb.) sonra ulusunu ve en sonunda insanlığı.
Şu kendinimizi beğenmişliği bakalım ne zaman bırakacağız.
İnsan kendisinin yarattığı kariyerinin esiri oldu. Herkes isterki belli bir adı, iyi bir seviyesi, oğluna bile muhtaç kalmamak adına belli bir geliri.
Sonra çocuklarının özel olmasını ister, özel yetenekleri olmasını, hayatı çok güzel yaşamasını, diğer çocuklardan daha üstün olmasını ister.
Dünyanın bir yerinde tedavi edilebilir hastalıklardan her yıl yüzbinlerce çocuğun ölmesi onu üzer ama kendi oğlu ölünce feryat eder. Oğluna kafasında ayrı bir yer ve önem vermesini kimse sorgulayamaz.
Bu bakış açısı bu kültürde normaldir, doğaldır, olması gerekendir.
Eşinin, akrabalarının, babasının, anasının hep bir ayrıcalığı olmalı. Ailesinden birisi mühendistir veya yüksek rütbeli bir askerdir veya tanınmış bir sanatçı, siyasetçidir.
Bunu istemeyen bu kültürde delidir. Bunu istemeyen bu kültürde sapıktır.
Sonra ait olduğu ufak sınıf, o da çok özeldir. Kürttür mesela, yada boşnak, yada azeri, bunada sahip çıkmalı insan, yoksa toplum ne yapar? nasıl ayakta kalır?.
Sonra ülkesidir, ülkeni sevmiyorsan sen bölücüsündür. ülkeni sevmiyorsan sosyal değilsindir. Hatta sen bir vatan hainisindir.
Sonrada insanlık. Ahhh o güzelim insanlık, bütün canlılardan üstündür. Ona tanrı ruhundan üflemiştir. O hakimiyet için vardır. O evreni çözebilecek tek bilinçtir. O özeldir. O O'dur. Onun hakimiyet adına yapacağı herşey kutsal, herşey haktır. Evren o çözsün diye varolmuştur.
Ailen adına başkasını öldürdüysen törece haklısındır. Ülken için kurşun sıktıysan, yada başarılı ticaret anlaşmaları yaptıysan lidersindir, öndersindir, örneksindir hatta kahramansındır. Bu başka toplumların zararına olabilir, ama önemli değildir ki. Önemli olan sen ulusunu düşün, bayrağını düşün, ülkeni düşün.
İnsanlık için bir şeyler yaptıysan dehasındır, bilgesindir, yücesindir.
Bunların hepsi bizim uydurmalarımız, bizim yücelttiğimiz değerler değilmidir? Hangi birisi doğarken bizimle gelmiştir? Hangi biri zaman içinde, kendi kaypak çıkarlarımız adına kendimizin yıkıp kendimizin geliştirdiği ve yüzümüze gözümüze bulaştırmadığımız şeyler değildir?
"Ben olmayan biz olamaz" lafı, yanlış değilmi? Varoluşu kavrayacak bir bizi bilmeden, ben olmuşsun ne işe yarar?
Bir işe yarar tabi...
Yalnız kalmaya...
Ve gün gelip bütün değerlerimizin çökmesine tanıklık etmemize...
Teşekkür ederim, yazınızla eksiklik tamamlandı.
Saygılarım, sevgilerimle.
Tamamlanan herşey bitmiştir. Onun gelişmesine gerek kalmaz, büyümesine ilerlemesine gerek kalmaz. O artık mükemmeldir.
Ancak gelişmeyen herşey ölüdür.
Saygılarımla..