Ey güz sonları, kışlar, çamura batmış baharlar,
Uyutucu mevsimler! Seviyorum ve övüyorum sizi.
Sardığınız için böyle benim kalbimi ve beynimi
Buğulu bir kefenle ve müphem bir esrarla.
•
Uzun gecelerle fırıldak sesinin kısıldığı,
Soğuk rüzgârın oynaştığı bu büyük ovada,
Benim ruhum ılık bahar zamanlarınkinden daha iyi
Açacak geniş geniş karga kanatlarını.
•
Ölümcül şeylerle dolu ve çoktan beri üzerine
Kırağılar düşen bir kalbe hiçbirşey gelmez daha tatlı.
Ey soluk mevsimler, bizim iklimlerin sultanları.
•
Sizin solgun loşluklarınızın devamlı manzarasından.
Meğer ki aysız bir akşam, iki can bir arada,
Istırâb uyutula korkusuz bir yatakta.
