Mesele şu; bir zamanlar dolar senede 10 kuruş yükseldi diye, kızılca kıyametler koparılıyordu. Esnafımız yazar kasalarını Başbakanlığın kapısına kadar götürüp yere vurarak protesto edebiliyordu. Sendika temsilcileri işçilerin en ufak bir hakkını koruyabilmek için grevler yapabiliyorlardı, vs.vs.
Şimdi , doların yükselişine tepki verebiliyor muyuz, abuk sabuk adamlar günlerce televizyon kanallarına çıkarak "dolar 3 lira olursa ben şöyle yaparım, böyle yaparım" gibi sözlerle bangır bangır bağırıyorlar. Mesele bu insanların ulu orta meydana çıkıp ahkam kesmeleridir.
Evet, mesele memleket meselesidir, birlik, beraberlik olma ATATÜRK ilke ve inkılaplarının etrafında kilitlenme meselesidir. Ama gel gör ki, O'na bu gün "veledi zina" diyenlerin, şıhların, şeyhlerin, dervişlerin kol gezdiği zamandır. Tarikatların, yeni yeni mezheplerin peydalandığı zamandır.
Ülkemizin bekası, ATATÜRK devrimlerine sahip olmakla mümkündür. Eğitimimizin durumu yürekler acısı, yargı başka bir mesele!. Anlatılacak o kadar çok şey var ki, doğrusu hangisinden başlayayım.
Durumdan memnun olan varsın olsun. Ben memnun değilim. Ülkemin aydın yöneticiler tarafından muassır medeniyet seviyesine yükselmesini istiyorum. Bilmem hangi devletin bir rahibi için ülkemde ekonomik krizler yaşanmasını istemiyorum. Eğitimimin tu-kaka edilmediği, sanayimin yerleşmiş, tarımımın kendine yeten, ekonomimin yaprak gibi savrulmadığı, bağımsız bir yargının olduğu dim dik bir ülke olmasını istiyorum.
Şahsen yaptığım ironiler, yalakalar tarafından gündem belirlenmesi nedeni iledir.
Saygılar-sevgiler.