Masonlar.org - Harici Forumu
Mason ve Masonluk Nedir? => Bana Gore Masonluk => Konuyu başlatan: enelsır - Eylül 18, 2011, 07:28:52 ös
-
Masonlukta gerek ülkemiz gerekse dünyada çeşitli tartışma ve görüş ayrılıklarına sebep olan bir terim ve bu terimin anlattığı bir kavram var '' muntazamlık'. Bu kavramı kurumsal boyutta incelediğimizde bir sonuca sonuca ulaşmak ve bazı mantıklı yanıtlara ulaşmak mümkün.
Öte yandan biz biliyoruz ki masonluk şekil açısından kurumsal olarak dünya üzerinde var olsa da, onun hayattaki gerçek tezahürü, üyeleri, yani bizzat masonlar tarafından oluyor. Bu masonluğun benimsediği yol. Yani öğretisini ve bu öğretinin sonuçlarını, evrensel ülküsünü, amaçlarını, hepsini önce üyelerine, onlar kanalıylada bütün insanlığa ulaştırmak istiyor.
Burası önemli. Önemli çünkü bu aynı zamanda , kurumsallığı bir kenara bırakırsak, bizzat kişi olarak masonun önemini ortaya koyuyor. Mason insan olarak vasıflarının ötesinde salt mason kimliği ile de insanlık için önemli... Önemli olmalı.
Peki kişi olarak bir masonun krumlarında ötesinde ve üstünde olmak üzere '' muntazam'' olmasını beklemek, en azından düz mantıkla düşünüldüğünde, makul olsa gerek.
Bu noktada şunu merak ederim: Bağlı olduğu kurum hangi görüşü savunuyor olursa olsun, masonların kişisel olarak bağlı oldukları kurumla ters düştükleri durumlar olabilir mi? Bunun örnekleri yaşanmış mıdır? Kurumlar da insanlar tarafından yönetilir ve insanlar hata yapabilir. Eğer bu hata masonik değerlerle ters düşerse , bir masonun kişisel tutmu ne olur, ne olmalıdır? Bunu açıklayacak müspet örnekler yaşanmış mıdır?
Bir masonun fiili olmasa bile ( bunun bir çok sebebi olabilir) , bazen kendi içinde ve düşünsel dünyasında bağlı olduğu kurumla ters düştüğü zamanlar olabilir mi? Oluyor mudur?
Bunlar sanki masonlara yönelik sorularmış gibi gelebilir ama değil. Bunlara sesli düşüncelerim olarak bakmanızı isterim. Sadece mason üyelerimizden değil konuya ilgi duyan tüm üyelerin düşüncelerini paylaşmalarını dilerim.
En içten sevgi ve saygılarımla.
-
Sayın enelsır, yazınızın son cümlesinden hareketle konu hakkında görüşlerimi yazıyorum.
Bilindiği üzere Masonluk, erdemleri uygulamayı bilmedir. Buna bağlı olarak, Mason ,adil olmalıdır. Mason, zaaf göstermemelidir. Mason, Yüce Yaratıcının varlığına hiç şüphesiz inanmalıdır. Mason, bilime ve san'ata önem vermelidir. Mason, sabırlı, alçak gönüllü, özverili, hoşgörülü olmalıdır. Mason, ailesini şevkat, hassasiyet ve hoş görü ile yönetmelidir. Mason, kardeşlerinin derdi olduğunda ona yardıma koşmalıdır (kardeşini yargılamadan elinden geldiğince onu rahatlatmalıdır). Mason, her türlü fesattan, iftiradan , kışkırtmadan, sitemden ve kafirce dilden uzak olmalı, her zaman güzel bir dille konuşmalıdır. Mason, kendisinden aşağı mertebeden gelseler bile üstlerinin sözlerine uymalyı bilmelidir. Ve en önemlisi de Mason, GİZLİLİĞE kesin olarak riayet etmelidir.
Bunları ne için yazdım. Bu kadar özelliği taşıyan birisinin yanlış bir şey yapması beklenebilir mi? Normal olarak bakıldığında tabiiki beklenemez. Ne var ki, insan olan her yerde olduğu gibi Masonluğun içinde de yozlaşma olabileceği unutulmamalıdır. Kendi çıkarları için Masonluğu istismar edenler öyle veya böyle mutlaka olacaktır, olmaktadır da. Tabii bu tip insanlar Masonluk camiasında fazla barınamaz ve bir şekilde dışlanırlar.
Yakın tarihimizde, Ülkemizde bir Üsttad-ı Azam'ın yolsuzluk gibi iddialarla gündeme geldiği ve fakat bildiğim kadarı ile konu yargıya intikal etmeden Büyük Loca tarafından kendi içinde sorunun çözüldüğünü basından takip etmiştim.
Neticeten, kişisel olarak kurumu ile ters düşen, hata yapan bir Mason hakkında Büyük Loca tarafından kendi kuralları çerçevesinde yaptırımlar uygulanmaktadır diye düşünüyorum
Saygılar-sevgiler.
-
Yazmasam olmaz... Sondan başa gideyim. Sn. Alşah, görüşleriniz için teşekkür ederim, ama sanki biraz abartmıyor musunuz? Peygamberler bile insandır, insani hataları olabilir derken, siz Masonları neredeyse Peygamberden de üstte bir yere oturttunuz.
Yapmayın, Masonlar da insandır, her insan gibi zaafları vardır. Hata yaparlar... Belki fark bu hatalarını görmek ve düzeltmeye çalışmak yönündeki farkındalıklarının biraz daha fazla olmasıdır.
Sn. enelsır'ın sorusuna gelirsek...
Önce "muntazamlık" konusunda sayfalarca yazılan yazıları bir daha hatırlatmam gerekiyor. Muntazam derseniz, bunun karşısında çok doğal bir soru gelir, "kime göre?".
Bu forum özelinde konuştuğumuz zaman "muntazam Mason" ifadesini HKEMBL üyeleri ve bunlarla tanışma içerisinde olan diğer BL'lar için kullanabiliriz.
Ama hep söylediğimi tekrarlamak zorundayım. “Muntazamlık” Masonların bir iç meselesidir aslında. Dışarıdan birisine hangisi muntazam demek, çocuğa "anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı" demek gibi bir şeydir.
Peki, “Muntazam” olarak yukarıda verdiğim tanımı kullandık, peki bir Mason bu muntazamlığın gereklerine aykırı davranırsa ne olur?
Masonik değerlere aykırı bir davranışı bulunan kişi kesinlikle harici aleme iade edilir. Bunun 1-2 değil çok sayıda örneği vardır. Büyük Üstatların bile bundan muaf olmadığı defalarca görülen bir durumdur.
Bunları örneklendirmek daha açıklayıcı olur tabi ki. Eğer Sn. enelsır biraz daha açık sorsaydı, daha somut cevaplar verebilirdim. Ama konuya muntazamlık diyerek girdiğine göre, aklıma gelen konular şunlar:
Birisi kalkar bir kadını Masonluğa önerirse ne olur? Hiçbir şey olmaz. Daha önce karşılaşılmış bir durumdur. Konu bir heyet görevlendirilerek enine boyuna araştırılmış, bunun mümkün olmayacağına karar verilmiştir. Bunun üzerine hala bunda ısrar etmek bir suç değildir, ama gerçekten "abes"tir...
Peki, sonradan kişinin ateist olduğu anlaşılırsa? Hiç tereddüt göstermeden ihracı gerekir. (Ben kişinin Mason olduktan sonra ateist olacağına inanmadığımı defalarca söyledim. Ama velev ki hatalıyım, oldu. Sonuç aynıdır)
Yeminine aykırı davranmak? Aynı durum. Gereği yapılır, bunda da tereddüt yoktur.
Belki de soru şu şekilde: Kişi BL kurallarına uymuyor, ama bunu bilen başka kimse yok. Sadece kişi bunun farkında… Part-time Masonluk olmayacağına göre, kişiden gereğini beklemek en doğrusudur. Olabilir, kendisine ters gelen, aklına yatmayan, içine sinmeyen konular vardır. Belki baştan beri vardır, belki sonradan fark edilmiştir, aynı kapıya çıkar. Kişi gereğini yerine getirmeli, kendisi ayrılmalıdır. Örneği var mıdır, yeteri kadar çok var hem de…
Son ihtimal, BL bir şey diyor veya yapıyor, bir kısım Mason bunu yanlış buluyor. BL otoritesi tartışılamaz. Bu durumda da bu Kardeşlerin gereğini yerine getirmeleri, toplu halde ayrılmaları icap eder. Örneği var mıdır? Olmaz mı… Küçük boyutta Azim Locası, en büyük boyutta 1965 hadisesi…
Sn. enelsır cevabımı yeterli bulmazsa, yetersiz kalan yerleri yazsın lütfen. Elimden geldiğince fikirlerimi belirtmeye devam ederim.
Saygılarımla.
-
Böyle bir konu ortaya atılınca, forumun kimi üyeleri benim de mutlaka bir şeyler dememi bekler, kimi üyeleri ise böyle bir konuya karışmamın hiç de doğru olmadığı görüşündedir.
Bunu nedenle ikisinin ortasını seçip, Sayın enelsır’ın sorularını yanıtlamak ve tartışmak yerine Sayın Alşah ve Sayın Mustafa Kemal’in dediklerini didiklemeye çalışacağım.
Önce Sayın Alşah….
Bir masonun niteliklerini saymış da saymış… Aslında o kadarla kalmaz; daha da vardır. Erdemlerin sonu mu gelir? Ancak Sayın Mustafa Kemal de düzeltmiş, bunların edinmiş olan kişinin değil, edinmeye çalışan kişinin mason olarak niteleneceğini. İkisinin de yanıldığı nokta şu “ulu yaradana inanmak”. Sanki bu kilit bir nitelik. Sanki her şeyi çözümleyiverecek. Oysa bunu bir yana bıraksak da rahat etsek nasıl olacak? Çok iyi olacak. Çok iyi olacak ama kimileri bir türlü bırakamıyor nedense.
Sizin inancınıza karışılıyor mu? Hayır. O zaman gelin siz de karışmayın masonların neye ya da kime inandığına ya da inanmadığına. Sordurmayın bana “Kim o ulu yaradan?” diye.
Sayın Alşah’ın yanlış söylediği bir şey var. Kopyası şöyle: “Ülkemizde bir Üsttad-ı Azam'ın yolsuzluk gibi iddialarla gündeme geldiği ve fakat bildiğim kadarı ile konu yargıya intikal etmeden Büyük Loca tarafından kendi içinde sorunun çözüldüğünü basından takip etmiştim.”
Önce tümceyi düzeltelim: Konu kişi üstad-ı azam ise büyük loca yoktur. Bu eski unvan çok uzun zamandan beri kullanılmıyor. Eğer konu kişi gerçekten üstad-ı azam unvanını taşıyorsa o zaman çok eski tarihteki bir olaydan söz ediliyor demektir. Şunu düzeltip “büyük üstat” dersek sanırım konu çözümlenmiş olacak. Üstelik sanırım Sayın Alşah burada yakın geçmişte HKEMBL çerçevesinde oluşmuş bir olayı gündeme taşıyor. Eğer oysa, konu çok daha farklı. Bir kere büyük üstadın yolsuzluk ettiği yok, har vurup harman savurması var. Bu işte yalnız başına da değil kuşkusuz. Ancak büyük loca ne yazık ki bu işi kapatabilmiş değil; iş yargıya intikal etti ve kızılca kıyamet koptu. Çünkü bu depremi artçı depremler de izledi. Yıllar geçti ama o sorunlar henüz bir sonuca bağlanamadı. (Hangi yargı organı bizim ülkede beş yılda ancak bitebilecek bir davayı beş ayda bitirebiliyor ki?)
Sayın Mustafa Kemal ne kadar da nazik? Masonlar böyle oluyor demek… Harici aleme iadeymiş!... Şuna ihraç deseniz, kovmak ya da atmak gibi sert bir şey söylemeseniz de çıkarmak deseniz olmuyor mu?
Sonradan hiç tereddüt etmeden şöyle böyle edilirmiş!... Geçiniz. Bugün HKEMBL üyesi olup da dinsiz-inançsız ya da ateist olanların sayısı, ÖMBL gibi bir dinsel inanç zorunluluğu üzerinde diretmeyen bir büyük locanın aynı nitelikteki üyelerinin sayısından en azından birkaç kat fazladır. Teori başka pratik başka. Bunu Sayın Mustafa Kemal de biliyordur da burada açıkça söylemekten çekiniyordur bence…
Sonuç?
Bu işin sonucu yok çünkü gerek Sayın Alşah gerek Sayın Mustafa Kemal bana göre Sayın enelsır’ın ortayla attığı konuyu bir başka mecraya çekmiş. Bence aslında Sayın enelsır’ın yazdığı bir kez daha okunmalı. İyi anlaşılamadı kuşkusuyla bir kez daha okunmalı. O bambaşka bir olgudan söz ediyor bir fantastik tasarım olsa bile.
Yoksa sorun şurada mı?
Muntazam Masonluk anlayışı çerçevesinde bir mason böyle gayri muntazamca fikir ve görüşlere kapılamaz ve böyle gayri muntazam tutum ve davranışlar edinemez çünkü Muntazam Masonluk zaten masonların beyinlerini yıkayıp onları hep muntazamca düşünmeye ve yapıp etmeye yönlendirmiştir.
Bu mu?
-
Yıllarını verdiği dernekten pişman olup, içsesi HKMBL'de olsaydım diye haykırdığı ve kendini ona karşı ispat etmek için, gün geçtikçe HKMBL'e daha fazla yüklendiğini ve yaklaşık 15000 üyesi bulanan bir derneğin üyelerinin inanç profilini keskin şekilde belirlemeye çalıştığını farkında mı.
Ayrıca burada ki haricilerin masonluğu anlamaya, öğrenmeye ve masonların nasıl düşünen, neye ne şekilde inanan insanlar olduğunu merak ettiklerini bilmemektemidir.
Üyesi olduğu dernekte ki arkadaşlarının inanç profilini sizin belirtiğinizin tersi olsa bile, elbette ki belirtmeyecek birine "söylemekten çekiniyor" gibi laflar size yakışıyor herhalde.
Üyesi olduğunuz ya da bir zamanlar üyesi olduğunuz derneğin tanıdığım bazı üyeleri de sizin gibi bol keseden atıyorlar, HKMBL için. Bunları söylüyorsunuz söylüyorsunuz sonrada neden HKMBL bizimle birleşmiyor ve HKMBL'e girme, bize gel diyorsunuz.
-
Sayın Mustafa Kemal, sanırım gözünüzden kaçan bir husus olmuş. Ben Masonların özelliklerinin bir kısmını saydıktan sonra, en basidinden (bu özelliklere sahip birisinin yanlış bir şey yapmasının beklenemediğini, ancak insan faktörü söz konusu olunca Masonluğun da istismar edilebileceğini hatta edildiğini) belirttim. Konuyu abartmış değilim. Peygamberlerin de insan olduğu ve hataları olabiceleği fikrini kabul eden birisi olarak ben de Masonlar için aynı şeyi zaten belirtmiştim. Zaten sizin etraflı açıklamalarınızın özeti benim yazımda da mevcut. Yine de açıklamalarınız için teşekkür ederim.
Saygılar-sevgiler.
-
Sayın ADAM, önce "saymış ta saymış" ifadenize değineyim, sizin de belirttiğiniz gibi saydıklarım belki yarısı bile değil. Pekiyi ben bu özellikleri niye saydım acaba ? sanırım bunu en iyi bilenlerden biri sizsiniz.
Sonra yanlışımı düzeltiyorsunuz. Olabilir." Üstad-ı Azam "değil "büyük üstad" olsun ama ben çok eski de olsa bu ünvanı daha çok beğeniyorum ve sanırım bundan sonraki yazılarımda da böyle yazacağım.
Diğer yönden yargıya intikalini gerçekten gözden kaçırmışım. Fakat sizin de belirttiğinz gibi yıllardır bitirilememiş olmasını ben anlamış olsam bile toplumun her kademesinin anlayabileceğini zannetmiyorum. Belirttiğim gibi sorun kendi içinde çözülür. Yargı kararının pek etkili olacağını zannetmiyorum.
Saygılar-sevgiler.
-
Şu açmış olduğum konuya bir çok ileti ile katkılar olmuş... Teşekkür ederim.
Ancak neyi merak edip, neyi sorduğum konusunda ''anlaşılamadığım'' noktasında sayın ADAM doğru bir tespitte bulunmuş. Belki ben tam anlatamadım... Olabilir. Zararı yok bir daha anlatırız. Yoksa '' muntazamlık'' denirken ne denmek istendiğini çok iyi bildiğimden kimsenin şüphesi olmasın.
Şimdi, konu muntazamlık olunca, bu farkın en keskin ve belirgin hattı olarak '' bir yaratıcıya inanmak koşulu'' na geliyoruz otomatik olarak. Fakat sırf bu açıdan ele almamalıyız. Bu ayrımı belirginleştiren daha bir çok durum var.
Bir de olayı BL. veya kurumsal anlamda ele almamalıyız. Zaten bu yüzden konunun başlığını '' Düşünsel Muntazamlık'' olarak koydum. İsterseniz şöyle toparlayıp, yola öyle devam edelim:
Herhangi bir BL ya bağlı bir locanın üyesi bir mason var. Bu mason kabul edilirken sahip olduğu düşüncelerin zaman içerisinde değiştiğini hissediyor. Olabilir insanın düşünceleri değişebilir. Ya da tam tersi, inandığı ve kabul ettiği değerlere bağlı olduğu kurumun ters düştüğü, buna aykırı davrandığı bir durum yaşandı diyelim. Bir mason kendi iç dünyasında neler hisseder? Böyle bir durumda kendisinden onurlu bir insan olması beklenen mason nasıl davran malıdır?
Sayın ADAM'ın dediği gibi belki biraz fantastik bir kurgu olabilir... Fakat üstünde düşünmek yararlı olabilir. En azından zihin açar.
-
Sayın enelsır bu başlık altında benden de söz ettiği için (teşekkür ederim), şu dediği konuda ben de bir görüş belirteceğim. Bu görüş olumlu olacak yani Sayın enelsır'ın dediği olabilir. Olunca, sonra ne olur ya da olabilir, ona bakarız.
Şu aşamada ise örgütsel muntazamlığın bir yönüne değinmek isterim çünkü sayın enelsır'ın deyişi ve diğer katılımcıların da duyarlıkla üzerinde duruşuyla, bu konu sanki sırf dinsel nitelikli bir inanç konusundaki farklılıkmış gibi yansıyor. Oysa öyle değil; hiç de o kadarla kalmıyor. O kadarla kalsaydı, aslında bir oyun oynanmakta oluşuna karşın HKEMBL'nın Muntazam Masonluk (!) topluluğuna katılmasının onaylanması çok daha kolay olurdu.
Oysa öyle olmadı. Çünkü bu işin içinde başka istemler vardı. Baskılar, zorlamalar, tek agemen otoriteye (!) boyun eğdirmeler. Ancak bunlar Sayın enelsır'ın açmış olduğu bu başlığın çok çok dışına taşar. Onun için burada keselim ve bekleyelim diğer katılımcıları nasıl yanıtlayacaklar Sayın enelsır'ın sorusunu diye...
-
Bu sefer ben sitemde bulunacağım.
Belki de soru şu şekilde: Kişi BL kurallarına uymuyor, ama bunu bilen başka kimse yok. Sadece kişi bunun farkında… Part-time Masonluk olmayacağına göre, kişiden gereğini beklemek en doğrusudur. Olabilir, kendisine ters gelen, aklına yatmayan, içine sinmeyen konular vardır. Belki baştan beri vardır, belki sonradan fark edilmiştir, aynı kapıya çıkar. Kişi gereğini yerine getirmeli, kendisi ayrılmalıdır. Örneği var mıdır, yeteri kadar çok var hem de…
Son ihtimal, BL bir şey diyor veya yapıyor, bir kısım Mason bunu yanlış buluyor. BL otoritesi tartışılamaz. Bu durumda da bu Kardeşlerin gereğini yerine getirmeleri, toplu halde ayrılmaları icap eder. Örneği var mıdır? Olmaz mı… Küçük boyutta Azim Locası, en büyük boyutta 1965 hadisesi…
Yine mi olmamış?
-
Sitem bana geliyor galiba.
Ben pek aynı görüşte değilim sayın Mustafa Kemal ile.
Bir kere burada BL ya da Büyük Loca otoritesini bir tanımlayalım. Bu otoriteyi temsil eden kim ya da kimler?
Konu simgesel derecelde olduğuna göre sanırım bu bağlamda bir genel kurul ya da büyük kurul gibi bir yetkili ogandan söz edeceğiz, öyle değil mi?
Bu otorite tartışılmaz mıdır? Bir mason bu kurulun birleşiminde, o ana kadar genel kabul görmüş ve bu nedenle muntazam saylmış ama kendine göre muntazam olmayan görüşlerini dile getiremez ve bunların değiştirilmesi için bir öneride bulunamaz mı? Bir diğer deyişle statüko ile mücadele etmek, onu değiştirmek için bireysel girişim sergilenemez mi? İlle de ya o deve güdülecek ya da diyardan gidilecek midir? Deve değiştirilemez mi? Bunun için uğraşılamaz mı?
Bir mas on kendi içine sinmeyen ilke ve yöntemlere, o topluluğun içinde bulunduğu sürece uyum göstermek zorundadır. Bu doğru. Ancak bunlara karşı çıkmak özgürlüğü vardır. Şayet bu özgürlük elinden alınırsa, o topluluğun genel niteliğini ben söylemeyeyim, siz anladınız.
Ancak bu başlık altında 1965-66'yı konuşmayalım lütfen. Bırakalım onlar tarihte kalsın. Eski yaraları deşmektense, bugüne ve geleceğe bakmak çok daha iyi, güzel ve olumludur sanırım.
Şimdi soralım: Bir mason, üyesi olduğu locanın, dolayısıyla üyesi olduğu büyük locanın öngördüğü ilkelere, kurallarına, belirlediği çalışma ve yönetsel yöntemlerine karşı çıkamaz mı? Bir direniş, bir değiştirme girişimi gösteremez mi?
-
Sitem etmemin sebebi, ben bunun cevabını ilk yazımda vermiştim demek içindi. Yoksa elbette benim görüşlerimden farklı görüşler olabilir, olmazsa zaten bir yerlerde bir yanlışlık var demektir.
Fakar Sn. Adam ile verdiğimiz cevaplar korkarım aynı durumu ele almıyor. O zaman ben yazdıklarımı 2'ye ayırarak bir daha anlatayım.
1- Başlıkta "muntazamlık" ibaresi yer aldığı için, bir Masonun bu konuyu etkileyen uyuşmazlığı: Muntazam kelimesini ne anlamda kullandığımı ilk yazımda anlatmıştım, tekrara gerek yok. O zaman, akla gelen farklar arasında öne çıkan 2 başlık var. Bunları da örneklerle anlattım aslında.
Çok kısa tekrarlamak icap ederse, bir Mason zaman içerisinde Tanrı inancını kaybetmişse (bunun baştan beri böyle olması farketmez), gereğini yapıp ayrılması gerekir.
Muntazamlığın koşulları için "ya deveyi güdersin, ya da gidersin" demek mümkün. Esas olan BL'nın muntazam olması, kabul edilmesidir. Bunun kuralları da her yerde aynıdır.
2- Sn. Adam'ın cevapladığı karar, kural, uygulama gibi konularda Mason BL'dan farklı düşünüyorsa: Doğrudur, kendi doğrularını anlatmak için gayret etmek esastır. Muntazamlık kurallarının akisne, idari kurallar eleştirilebilir, değiştirmek için çaba sarfedilebilir. Yapılamayacak tek şey "karşı durmaya" çalışmaktır. Yani "bu karar bence yanlış, tanımıyorum, bildiğimi yaparım" demek. O durumda yine gitmek icap eder.
65 olaylarından bahsetme sebebim de bu gitmeyi anlatmak içindi. Haklısına haksızına girmeyi benim de hiç sevmediğim, içimi acıtan olaylardır. Sadece sonuç kısmı yukarıda anlattığım duruma örnektir. "BL kararlarını tanımıyoruz, o zaman gidiyoruz".
Saygılarımla.
-
Muntazam olduklarını ileri süren mason kuruluşlarının muntazam saymadığı mason kuruluşlarının bile benimsediği ve Masonlukta kesinlikle değiştirilemez ve kaldırılamaz olarak niteledikleri bir kural var:
Masonluk bir düzen (intizam) kurumudur.
Böyle olunca; hangi tür mason kuruluşunun üyesi olursa olsun, bir mason, üyesi olduğu kuruluşun tüzüklerine, yönetmeliklerine, bunlarda yer alan kural ve yöntemlere, yetkili organların kararlarına uymak zorundadır. Buna daha Masonluğa girerken söz verir. Üstelik bu düzenin gereğidir ve özgürlüğün terk edilmesi ya da kısıtlanması değildir.
Fakat bu uyum gösterme o mason kuruluşunun bünyesinde bir beyin yıkama haline getiriliyorsa, konulmuş olan kurallar ve benimsenmiş olan yöntemler kesinlikle değişmez ve değiştirilemez olarak niteleniyorsa, işte o zaman o kuruluştaki masonlar baskı altına alınıyor ve özgürlükten yoksun bırakılıyor demektir.
Sayın Mustafa Kemal’in de belirtmiş olduğu üzere ve benim anladığım kadarıyla, bir mason, bulunduğu masonik ortamda, uyum göstermeyi sürdürmekle birlikte bir değişiklik getirmek üzere çalışmalarda ve girişimlerde bulunabilir; öyle değil mi?
Eğer bu dediğim onaylanıyor ya da doğrulanıyorsa, o zaman Sayın enelsır’ın tasaları da ortadan kalkıyor delmektir. Öyle değil mi?
-
Guzel konuymuş, gözümden kaçmış da herkes farklı yerlerden giriş yapmis gibi ya da ben bir türlü butunleyemedim.