Masonlar.org - Harici Forumu

Sanat => Edebiyat => Siirler ve Sairler => Konuyu başlatan: shemuel - Aralık 05, 2007, 08:43:15 ös

Başlık: YOKSULLARIN ÖLÜMÜ
Gönderen: shemuel - Aralık 05, 2007, 08:43:15 ös
Ölüm, avutan da, -ne çare ki- yaşatan da;

Hayatın sonu yine de tek ümit, tek güven;

Bizi bir iksir gibi kavrayan şarhoş eden;

Karda, kışta, boralar, tipiler arasında.



Akşamlara kadar didinmek gücünü veren;

Parıldayan tek ışık, kapkaranlık dünyada;

Dört kitabın yazdığı o koskocaman handa

Mümkün artık doyup, dinlenip uyuyabilmem.



Sihirli parmaklarla üstüne titreyerek,

Uykuların en güzelini getiren melek;

Yoksulun, çıplağın yatağını yapan eller;



Tılsımlı ambar; tanrıların şerefi, şânı;

Yoksulun dağarcığı ve en eski vatanı;

Bilinmedik göklere açılan tak-ı zafer.