Masonlar.org - Harici Forumu
		Site, Forum ve Uyeler Hakkinda => Merhaba - Hello - Hallo - Bonjour => Konuyu başlatan: degas - Ocak 21, 2009, 11:08:02 ös
		
			
			- 
				Ben , beni tanımak için çaba sarfettiğimde ,
 Ben beni sorgulayarak kusurlarımı bir bir ortaya çıkardığımda nereye doğru yol alıyorum ?
 Ben kendime ne kadar yaklaşabilirim ?
 
 Nedir beni benden ayıran ?
 
 Neden asırlardır yapılıyor bu mücadele ?
 Ve neden ben böylesine huzursuz, yanlız ve kusurlarla dolu yaratıldım ?
 Kayalıklarda güneşleyen bir ayı balığının ,
 Karnını tıka basa doyurmuş bir kedinin vurdumduymazlığı benden esirgendi.
 Onlar gibi yaşayan yerle gök arasındaki
 Binlerce varlıktan farklı bir kaderle yaşamam istendi.
 Bildiğinin bilincinde olan tek varlık olarak yaratıldım.
 Sorulmadı,
 Hiçbir şey söylenmedi.
 Ben sorduğumdaysa hiç bir zaman cevap verilmedi.
 Şimdi artık biliyorum.
 Bildiklerimi kullanarak üretiyor, ürettiklerimi tüketiyorum.
 Ben
 Yerle gök arasında sadece ben
 Boyun eğmeden doğaya hükmetmek istiyorum
 Çok çok zaman önce ağaçlardan toprağa indim.
 Ayaklarımın üzerinde durarak
 Ellerimi,parmaklarımı kullanmayı öğrendim.
 Yiyecekleri ezerek,parçalayarak yediğimde çenem küçüldü,
 Kafa yapım farklı bir şekle büründü
 Beynim bu yeni yapıda büyüyüp gelişerek yaratmaya başladı
 Yaratan,
 Hükmeden ben,
 Dünyanın merkezinde durarak kimi zaman tanrısına haykırdı
 İsyanlarında nedeni, niçini arayarak herşeyi sorguladı.
 Hepimiz aynı yerdeyiz.
 Tevazuyla boyun eğen, toleransla susup dinleyen,
 Hepimiz aynı yerde,
 Kendimize göre dünyanın merkezindeyiz.
 Herşey bizim çevremizde olur
 Ve tüm yaşam bize göre bizim çevremizde yaşanır.
 Ben olmasam, merkezde durmasam
 Benim çevrem, o çevreye bağlı yaşantılarda olmaz
 Ben varım, bana göre merkezde duran
 Sen varsın , sana göre merkezde olan
 O var , ona göre merkezde bulunan.
 Seni içimde hissederken,
 Senden bir parçanın bende olduğunu bilerek
 Ve yüreğimin her atışında
 Yaşamın güzelliğini farkederek
 Tevekkülle boyun eğemem kaderime
 Ben bilenim
 O kutsal birliktelikten ölümsüzlüğü yaratanım
 Bedenim yok olup gidecek gülüp geçiyorum
 Değişmeyecek ne kaldıki bu evrende
 Sorarım sizlere
 Bugün bıraktığınız yarın aynı mı ?
 Her şeyi biz yarattık
 Mabedleri , inançları
 Herşeyi biz yarattık,
 Kutsallıktan günahın batağına uzanan her esere
 İnsan denilen varlığın imzasını attık
 Dünya üzerinde ölümden kaçarken
 Kültürü yararak ölümsüzlüğe uzandık.
 Her birimiz bu koca evrende bir güneş sistemiyiz,
 Bizleri çarpışmaktan,birbirine girerek kaostan alıkoyan tek değerimiz var elimizde.
 Tolerans ve tevazu.
 Ben senin yerinde dursam,
 Senin yaşadıklarını yaşayarak , senin gibi hayata baksam
 Sen olabilirmiyim hiç ?
 Sen yürüdüğünde ben hürmetle kenarda duranım
 Ben koştuğumda sen hürmetle susansın
 Bu olmasa,
 Sen ve Ben ,
 Sistemler birbirine girerek kaos doğsa
 Hiç bir şey kalmazdı ortada.
 Denkleri sırtında
 Çölün ıssız ve yanlız dünyasında
 Kum taneleri kadar yakın olmazdık
 Onlar gibi bir bütünü oluşturmak için yan yana durmazdık.
 Ne zor şeydir çölden uzakta bir kum tanesi olmak,
 Kumsalların sonsuzluğundan mahrum kalmak.
 Me zor şeydir bir kumsaatinin boşluğunda
 Üsteki guruptan koparak aşağıya ulaşamadan ;
 Arada , beliryemeden zamanı boşlukta durmak.
 Görüyorum,
 Bana sevgiyle dolu bakıyor gözlerin,
 Gönlünün kapısı açılmış
 Sorgusuz sualsiz gel diyor.
 Ama o sevginin ve gönlün
 Bana fazla olduğunu biliyorum.
 İşte bildiğini bilen insan olarak
 Sevgine ve sana layık olabilmek için
 Sana sahip olduğum pürüzlerden,çıkıntılardan
 Arınmak için çalışıyorum
 Tevazu deme sakın sözlerime
 Ben ne olduğumu biliyorum
 Bende senin gibiyim,
 Sevgimi verdim gönlümü açtım sana
 Ve sen de pürüzlerden arınarak gelmelisin bana.
 Sen oradasın , bense burada
 Bıkmadan usanmadan çalışmalıyız
 Tek enerjimiz cesaretimiz,
 En büyük yargıcımız vicdanımız,
 İtidal,basiret ve adaletle
 Bizler birbirimize layık olabilmek için yaşamalıyız.
 İleri, hep ileri diyerek koşuyorum
 Okullarda aldığım eğitimler,
 Bana öğretilenler,
 Söylenenler ve çevremde yaşanılanlar
 Benim yaşadıklarım
 Hep aynı yönü gösteriyorlar.
 İlerlerlemek
 Kim olduğumu , ne olduğumu
 Ve nerede durduğumu anlayarak gelişmek.
 Bu çabalarımla bir yere doğru koşarken,
 Bir şeyden kaçtığımı fark ediyorum.
 Yoksa ben kaçarken koşanmı oluyorum ?
 Kaçarken koşmak
 Ve kaçtığını gözardı ettiğinde
 Bir hedefe
 Bir yöne koşuyor olduğunu sanmak.
 Şimdi oysa
 bakıyorumda şu koca evrene
 Bir benzerim yok,
 Arıyorum , soruyorum ama bulamıyorum
 Sahip olduğum bilginin yakıcılığında
 Bir gün bitecek bir hayatın acımasızlığında
 İnsan olarak yalnızlığımı yaşıyorum
 tanrım belki de bundan dolayı isyanlarıma karşı hoşgörün
 Belkide bundan dolayı
 Ben tanrıyım diyerek
 Ölümsüzlüğü arayan haykırışlarıma gösterdiğin tebessüm
 Beni sen yarattın
 Ve sen yaşamla beraber ölümü bana verdiğinde
 Ölümsüzlüğü isteyeceğini biliyordun
 Onlar karşı karşıya duramazlar
 Yaşamın aydınlığından ölümün karanlığına doğru uzanarak
 Hakikati arayanlar yol bulamazlar
 Siyahla beyazın zıtlığı yaşanmaz orada
 Birbirine girmiştir ölümle yaşam
 Ben o birlikten yaratırım ölümsüzlüğü
 Yerle gök arasında
 Tüm canlılar bilmiyorlar yaşadıklarını
 Ve bilmiyorlar bir gün bu hayatın son bulacağını
 Yazılanlar ya da konuşulanlar
 Tarih olur unutulurlar
 En güzel sözü söyleyenler
 En güzel metni yazanlar
 Şunu bilmelidir
 Yerle gök arasında
 Söylenmedik hiç bir şey
 Kalmamıştır aslında
 Önemli olan
 Ketumiyetle bağlanabilmek
 Bağlanılanın güzelliğinde
 Canlı ya da cansız
 Tüm yaratılanları
 Evreni kucaklayabilmek
 ben , sen , o , biz , hepimiz
 aynı yolun yolcusu
 sırtına dengini almış ,ısısız çöle doğru yürüyen birer yolcuyuz
 yollarımız farklı belki
 kimi kuzeye kimi güneye
 önde gidenler arkadan gelenler hep kum tanelerini
 ve ıssız çölün yalnızlığını görecekler
 ve gidenler gibi gelenlerde bıkmadan usanmadan sorularına cevap isteyecekler.
 bildiğini bilen olmak ayrıcalık
 o sadece bana verildi
 ve tüm yaratılanlar içinde sadece ben biliyorum
 bir gün öleceğimi
 bu ne acı bir durum
 ne acımasız bir seçim
 tanrım neden
 neden insanı seçtin
 bunu bilmeden
 diğer canlılar gibi bende yaşayıp gitseydim
 yazılmış kaderime
 onlar gibi boyun eyseydim.
- 
				Nazik ve sanatsal selamlama uslubunuz oldukca etkileyici. Hosgeldiniz.
			
- 
				Hoşgeldiniz beyefendi
			
- 
				hoşgeldiniz sayın degas
			
- 
				teşekkür ediyorum.
			
- 
				Hosgeldiniz. 
			
- 
				Merhaba , hoşgeldiniz. 
			
- 
				Teşekkürler ; karanlıktaki ışık ve nueva.