Masonlar.org - Harici Forumu

 

Gönderen Konu: İNTİHAR  (Okunma sayısı 9182 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Ocak 13, 2008, 04:40:26 ös
Yanıtla #10
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 3120
  • Cinsiyet: Bay

Hayatta hakikaten seytandan da ileri insan kilikli seytanlar veya seytan kilikli insanlar hayli fazla
Birileri burada bendenmi bahsetmiş banamı öyle geldi :D


Ocak 13, 2008, 08:17:21 ös
Yanıtla #11
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 3120
  • Cinsiyet: Bay

En çok gençler intihar ediyor bu ülkede... Her yıl katlanarak büyüyor ölüme gönüllü giden gençlerin sayısı... Ve onlarla birlikte geleceğimiz de sallanıyor zalim bir ipin ucunda...
Ne oldu da daha 10 yıl önce ke­yifle okul asanlar, bugün çaresizce kendilerini asar ol­dular?

Nasıl bir umutsuzluk içindeler ki, gönüllü sahile vu­ran balinalar gibi, gencecik gövdelerini bir ipin ucunda sallandırabiliyorlar?

Öyle köprü üstü şovları filan da yapmıyorlar üstelik... Ne bol gelirli bir iş, ne terketmeyecek eş istiyorlar... Ge­ride kırık dökük satırlar bırakıp bir köşede sessizce boyunlarını uzatıyorlar kendi kur­dukları darağaçlarına...

Çekip alamıyoruz onları gö­nüllü tekmeledikleri taburele­rin üstünden... O ip boğazını sarmalayıp nefesini kesmeye başladığında kaçı pişman olu­yor acaba? Kaçı "Biri yetişip kurtarsa" diye çırpınıyor son nefesinde: kaçı tevekkülle bo­yun eğiyor ölüme?

Bir an için düşünün ne olur: 15 yaşında bir çocuk nasıl 10. kattan aşağı bırakır tazecik be­denini? Nasıl gaz borusunu kur­tarıp musluğundan, ölümü kok­layarak sabahı olmayan bir ge­cede uykuya çekilir; nasıl bir kü­vet dolusu sıcak suya yatırır kan kusan bileklerini? 20'li yaşların­da bir genç, vücudu ezilmiş, bey­ni ölüme direnen bir kedi yavru­su gibi nasıl trafiğin ayakları al­tına atar kendisini? Nasıl kıyar o pırıltılı beynine, kurşun sıkar­ken; bir avuç hap yutup nasıl sa­bırla bekler ölümü?
Neden bu kadar genç inti­har?
En çok dışlananlar ve en kırılgan olanlar onlar da ondan mı?
Kalpleri henüz nasırlaşmadığından mı?
Yaşamın hoyratlığı karşısında en çabuk onlar gerile­yip vazgeçtiklerinden mi?
Varolduklarını kanıtlamanın tek yolunu yok olmak­ta gördüklerinden mi?
Dışa vuramadıkları öfkelerini kendilerine yönelttik­lerinden mi?
Sınavlar geçit, sevdalılar yüz, ebeveynler izin verme­diğinden mi?
Hayat hiç gülmediğinden mi?
Ufukta umut görünmediğinden mi?



Mart 05, 2008, 08:28:00 ös
Yanıtla #12

İntihar başlanılan bir işin hür irade kullanarak yarıda bırakılmasıdır.Bu bir seçimdir ancak daha ağır bir iş yükü ile karşı karşıya kalınır vede üstlenilen işin öyle yada böyle tamamlanması gereklidir.Sonuç olarak bu nihai değil kısa süreli bir kaçıştır.İnsan bilinçli yada bilinçsiz yaptığı her eylemden ne yazıkki kendisi adına sorumludur.


Kesinlikle (!)
הדבר היחיד לשמור על אנשים בחיים הוא אהבה וכבוד

Aimer et être aimé c’est sentir le soleil des deux cotés.

«Ոսկե Տարիքը - Փոթորիկները, չի կարող կանխել մարդիկ սիրում են ծովը.


Ağustos 15, 2008, 02:33:07 ös
Yanıtla #13
  • Orta Dereceli Uye
  • **
  • İleti: 269
  • Cinsiyet: Bay

19 yaşımda , sevdiğim kızdan ayrılınca ben de intihar etmeyi düşünmüştüm....  Tam bir komedi...

Hatta xxxxx işler 4 Nisan 19xx e kadar düzelmezse 4 Nisan günü intihar edeceğim diye ajandama not bile almıştım..

Sonra aradan 2-3 sene geçti ve ben tesadüfen o ajandamı buldum ...satırlarımı okurken intiharla olan randevumu görüm  , vay be 4

sene önce benim ölmem lazımdı dedim kendi kendime...Tam bir rezalet , tam bir komedi...
Bilgili bir aptal, bilgisiz bir aptaldan daha aptaldır.
  Moliere


Ağustos 18, 2008, 10:44:56 öö
Yanıtla #14

19 yaşımda , sevdiğim kızdan ayrılınca ben de intihar etmeyi düşünmüştüm....  Tam bir komedi...

Hatta xxxxx işler 4 Nisan 19xx e kadar düzelmezse 4 Nisan günü intihar edeceğim diye ajandama not bile almıştım..

Sonra aradan 2-3 sene geçti ve ben tesadüfen o ajandamı buldum ...satırlarımı okurken intiharla olan randevumu görüm  , vay be 4

sene önce benim ölmem lazımdı dedim kendi kendime...Tam bir rezalet , tam bir komedi...

Ya hic sorma benzeri de benim basima gelmisti :D ama kiz erkek davasi degil tabi, simdi 2 kez intihar etmeye kalkismistim; ucuncusunde ise yuksek bir binanin ara penceresinden asagi bakiyordum sonra tam kendimi atmak uzereyken aman Tanrim yerde bir tur kendi profilimi gordum. Cidden saka yapmiyorum, eller ayaklar kirilmis yuzum paramparca :( sonra da satmisim bu dunyanin anasini dedim yoluma devam ettim. ( Ozur dilerim bu arada )

Her neyse, intihar bir cozum degil arkadaslar; kac kez denememe ragmen gene de suanda hayatta olmaktan buyuk mutluluk duyuyorum ve intihari bir tur kacis olarak ustelik sorunlarin ustesinden gelmekten aciz olarak nitelendiriyorum.

Guclu olmak ve Hayata meydan okumak ki ( cogu zaman dusen kalkan bir insanim manevi olarak ) gene de Hayatin anlamini ve Degerini bilmek lazim, diye dusunuyorum.

İyi ve Mutlu Yasamlar...

Bir de aklima yeni gelmisken hemen belirteyim; simdi bulundugumuz bir yerde kim olursa olsun ornegin bir kisi fln zamanda fln yerde intihara kalkistim der ve nedense ona bakan gozler alayci yaklasimla olayi degerlendirirler. Gerci boyle birsey benim basima gelmedi ama gelseydi soylerdim. Her neyse ya da intihar etmis birinin ardindan ne kadar acizmis fln seklinde ordan burdan laf soylerler.

Simdi dusunuyorum da ya aslinda yukarda ben de acizlik olarak nitelendirdim. Fakat olayin icsel boyutunu bilmedigimiz icin ki hickimse bu yeryuzunde keyfinden intihar edecek diye bir sey aklinin ucundan bile gecirmez. Bazan yasamin sorunlari o kadar cok agir olur ki, altindan kalkamayacak duruma geliriz ve bunlari cogumuz yasamadiysak er ya da gec yasamakla mukellefiz.

O yuzden de Tanri hepimize yardimci olsun derim. Maalesef! Kimse kimsenin icini bilemedigi gibi hersey distan gorundugu gibi de degildir.     
« Son Düzenleme: Ağustos 18, 2008, 10:56:46 öö Gönderen: Sevil »
הדבר היחיד לשמור על אנשים בחיים הוא אהבה וכבוד

Aimer et être aimé c’est sentir le soleil des deux cotés.

«Ոսկե Տարիքը - Փոթորիկները, չի կարող կանխել մարդիկ սիրում են ծովը.


Ağustos 18, 2008, 02:36:04 ös
Yanıtla #15

Simdi bu yukardaki yazimi sonladirmak icin tasidigim birtakim dusuncelerim bulunmakta ve onlari dile getirmek istiyorum. Yarim kalmis dusunceler her zaman icin bir yanlisliga maruz kalmaya mahkumdur. Onemli olan bildiklerimizi dogru ve aciklayici sekilde ifade etmeliyiz.

Yasamin bir Egitici yonunu kesfettim. Hatta deyim yerindeyse karsilastigim olaylar beni dupeduz asindirdi ve fazla ya da zayifliklarimi buna ek olarak yanlisliklarimi gidermek adina bir tur Ruhsal olarak kendimi gercekten tamamiyle yontulmus hissediyorum. Megersem yasanan her olayin bize direkt olarak yansittigi sey tamamiyle egitici faktorlermis. Bunu yasayarak ogrendim ve bunun bilincine vardiktan ise intihari dusunmekten bile kendimi alikoydum. Bu aciklamayi yapmam gerekliydi, aksi halde kendimi cok kotu hissedecektim.

Sevgiler :)     
הדבר היחיד לשמור על אנשים בחיים הוא אהבה וכבוד

Aimer et être aimé c’est sentir le soleil des deux cotés.

«Ոսկե Տարիքը - Փոթորիկները, չի կարող կանխել մարդիկ սիրում են ծովը.


Nisan 09, 2009, 12:55:56 ös
Yanıtla #16
  • Uzman Uye
  • ****
  • İleti: 1731
  • Cinsiyet: Bay

          Yaptı.....2 yıl oldu...Çektii gittii...Belki kurtuldu,belki de acı çekiyor.Bilmiyorum...Ya bizler..Biz ne olduk...Bize bıraktığı suçluluk bilmecesi,vicdan sorgusu,dinmeyen sesler,kaybolmayan görüntüler,ACABA lar...Kimden soracağız bunun hesabını...Donup kalan tebessümler ne zaman terkedecek cemalimizi...Kim bütün bunların sorumlusu....Bilmiyorum....Hatta belki de bilmekten korkuyorum....
Ben"O"yum,"O"ben değil...


 

Benzer Konular

  Konu / Başlatan Yanıt Son Gönderilen:
3 Yanıt
10008 Gösterim
Son Gönderilen: Ocak 28, 2009, 05:19:51 ös
Gönderen: akasya