Optimist hayaller ile beslenir, pesimist ise ayakları yere indirir. Hayal etmeden ileri gitmek ne kadar zorsa, ayaklar yere basmadan uzun sure hayal kurmak da o kadar zordur.
bu konuda haklisin. peki sana sunu sorayim, hayal etmeden adim atilamazmi? sadece gercekci olup, pembe cerceveleri takmadan mantikli bir sekilde dusunup tasinip, kotumser olarak yaklasarak, dikaktli adim atilamaz mi?
pesimistligi cok kotu birsey gibi goruyorsunuz. ama pesimistlik etrafinizdaki kimseye zarar vermez. sadece kendinize zarar verir. kotumser oldugunuz icin cok stres yaparsiniz. ama bu zararin sonucunda cogunlukta, meyvenin en olgunlarini yiyen siz olursunuz. cunku bir adimi atmadan once, cubuklari batirip, oranin derinligini ogrenirsiniz. o derinlige gore adiminizi atarsiniz.
suphenin nedeni guvensizliktir.
guvensizligin nedeni kotu tecrubeler
kotu tecrubelerin nedeni iyimser olmaktir.
Belki de zor olan kendimizi sadece bir taraf olarak gormeye calismak, oysa her ikisi de olmak daha kolay degil mi?
tam aksine. iki taraftanda olabilmektir bence zor olan. cunku dengeyi tam olarak hicibr zaman saglayamazsiniz. Insan hic bir zaman uzun sure, dumduz yuriyemez. Skilir, bikar, yada bilincsiz olarak diger taraflara kayar.
Hep karamsar olup, riskli olan aktivitelerden kacinirken, bunlarin arkasinda yatan huzur, mutluluk verici sonuclardan da kacinmis oluyorsunuz.
karamsar olmak, kacmak degildir bana gore.
karamsar olmak, cok iyi tartip, ona gore girismek ve giristikten sonra cikan sonuclari onceden hesaplamis oldugunuz icin, her duruma gore kendinizi hazirlamanizdir.
yani bir karamsar motorsiklet yariscisi, yaristan kacmamali, ama yarisa girmeden once herseyi cok iyi dusunup, tasinip, kararini one gore vererek, kazandiginda hakkini almali, kaybettiginde, yikilmamali.
optimist bir insan kaybettigi zaman hep yikilir, ve kolay kolay tekrar ayaga kalkamaz. cunku kaybetme ihtimalini gormemistir yada gormemezlikten gelmistir. insan hayatta bazen kaybeder. optimist insanlar bu kayiplar sonucunda cok yenik duserler. ve yenik dusmeleri sonucunda, giderrek hayata karsi guclerini yitirirler.
kotumserlik bu nedenle, Guc anlaminada gelir bana gore.
iyimser kisi umutsuzlugun umudunu arar ve hayati boyunca kaybetmis bile olsa, napolyonu ornek alir.
kaybede kaybede, kazanmasini ogrenecemama insan hayati ne yazikki o kadar uzun degil