kendi yaşanmışlıklarını yaratan insanlardan kaçtım
olgun meyveler oldum ağaçlardan yere düşen
insanların görmeden ezdiği karıncalar oldum
balıkları denizlerden ayıran martılar oldum bazende
şarabın üzümü oldum yıllandım tozlu raflarda
matbanın mürekkebi oldum yazıldım yıllarca
çerçevelerin içerisinde aynalar oldum
sahte yüzlere gülümseyen ucubelere dönüştüm
yıpranmış varlıklar oldum çukurdaki ayağımı çekemedim
topraktaki çiyan oldum ölü insanları ayrıştırdım
melek oldum kanatlarımla aydınlandım
şeytan oldum ateşimle kavruldum
bir ben olamadım şu yaşlı dünyada
birde bana varamadım sönmüş mumlarda
dibime ışık veremedim ateşime yenildim
sonsuza varamadım son noktalarda vuruldum.
BerqoJargacyen...