"Masonluk acisindan soyledir" demek istemem. Bu biraz iddiali olur hem de fazlasiyla.
Ama benim acimdan mutevazilik ve hosgormenin bir siniri vardir elbet. Hem benim anladigim kadariyla bu sinir Masonluk ile de ortusmektedir.
Masonlukta, kisinin hayatinda bulundugu konumlarda dimdik durmasi ve islerini bu sekilde yapmasi ogretilir.
Iste mutevaziligin, hosgorunun siniri bence buradadir. Sizin dimdik durusunuzu bozacak, egilmenizi, ezilmenizi saglayacak durumlara karsi cikmalisiniz.
Herseyi kabul etmek, apacik egriye dogru demek veya ses cikarmamak Masonluga uymaz. Zaten Masonlugunu biraz yasayan insan da, artik kendisine saygisindan bu durumlarda eli kolu bagli duramamaya baslar.
Peki cevabi nasil vermek uygundur?
Burada bircok onemli taktik var. Sun Tzu'nun Savas Sanati kitabini oneririm. Birkac tavsiye verebilecek olursam:
1. Asla tepkisel olmayin. Vucut fizyolojik olarak mesgulken, yani olay aninda veya hemen sonrasinda envai cesit hormonal aktivite mevcutken, yeterince iyi bir karsilik verememe sansi normale gore daha yuksektir. Ani tepki verip pisman olmaktan ve hakliyken haksiz duruma dusmektense, konunun kapanmadigini belirtin.
2. Cevabinizin zamanini ve yerini siz secin.
3. Soyleyecekleriniz, size veya ilgili diger kisilere faydali degilse, hic cevap vermeyin.
4. Asla cevap verdiginiz kisiye saldirmayin. Fikirleri yermek ile kisiyi yermek arasindaki cizgiyi asmayin. Saygi cercevesinde kalin.
Masonlar bunlari biraz daha kolay uygulayabilirler. Cunku hamtaslarini yontarak kendilerini daha iyi tanimis ve daha iyi kontrol eder hale gelmislerdir.
Bir de son olarak. Ortaminizi iyilestirmeye calisin. Lisedeyken bulundugunuz ortamda zor durumda mi kaliyorsunuz? Daha iyi bir universiteye gidin. Daha secilmis ortamlara gittikce, kisisel saldirilarin ve seviyesizliklerin dustugunu gorecek ve su anda bahsettiginiz gibi zor durumlarin da pek nadir olarak karsiniza ciktigini gozlemleyeceksiniz. Bu da uzun vadedeki cozumunuz olsun.
Sevgi ve Saygilarimla,
Eureka