Paylasim cok guzel. Tesekkur ederim. Yasim suanda 20 , Benim hep ilgim vardir 80li yillara, filmleri olsun,sanatcilari olsun, muzikler olsun, arabalar olsun, yasadigim hayat boyunca gercekten hep o yillara ozenip o yillarda yasamak istemisimdir. Bilmiyorum beni neden bukadar cok ilgileniyorum Belki de o yillara ulasamamam beni o yone cekiyor. Sonucta insan ulasamadigi seye daha cok ozlem duyar. 80li yillarda yasayanlarin giyinis tarzlari,saclari,aksesuarlari gercekten cok karizma duruyor. Bir modern talking; halen dinlerim cok super ozellikle "Brother Louie" "Cheri cheri lady" "You are my soul" v.s v.s... Ondan sonra mesur Turk filmlerinden tanidigimiz; John Carpenter The End halen dinlemekteyim hic onceden tatmadigim hayal dunyasina dogru goturuyor. O yillari hic yasamadim ama duygularimi kiprastiriyor.
Bir Kemal Sunal, Sadri Alisik, Orhan Gencebay, Ferdi Tayfur,Ayhan Isik v.s. aklima gelmeyenler bunlar benim icin hep idol olmustur. Halen filmlerini izler , huzunlenir, gulerim.. Suan ki filmlerden yada muziklerden 2 kere dinledigin de bikiyorsun bir daha dinlemek istiyorsun. Ama bu 80li yillar dinledigimde size abartmiyor sarkilarini 20kere ust uste dinleyip filmlerini 3-4 defa tekrar izliyorum. Suan ki sanatcilar , filmler , klipler olsun hic biri tat vermiyor. Cunku samimi bulmuyorum. Eski yillardaki daha masum daha dogal daha sade geliyor. Benim suan da yeni sarkilardan dinledigim hic bir sey yok. Onun yerine eski sanatcilari ve soundtrack dinlemeyi tercih ediyorum. Tabii ki zevk meselesi.
Yani bu actigin konu gercekten tam benim icin bir konu.
Saygilarimla