Masonlukta “akıl” niçin önemli tutulmaktadır?

[ADAM]

Akıl, birtakım düşünme ilkelerine göre düşünmek ve sonuç çıkarmak yeteneğidir; gerçek ile “herhangi bir temele dayanmayan bir düşünce ya da görüş” arasındaki farkı çıkarabilmek için kullanılabilecek tek yetenektir. Akıl süzgecinden geçirilmemiş, böylelikle doğrulanmamış olan hiçbir düşünce ya da görüş, bilimsel yöntemle geliştirilmiş olsa bile, bir “tasarım” olmaktan öteye gidemez.

Akıl bilimin kaçınılmaz bütünleyicisidir; çünkü bilim ancak akıl yolu ile kullanıldıkça gelişip ilerler, akıl da bilimsel verilere dayandığı sürece yücelir ve olgunlaşır. Fakat Masonlukta akıl salt bilimsel bakımdan gerekli olduğu için değil, kendi başına da önemsenir. Ancak akıl, nasıl ya da hangi amaçlarla kullanıldığı göz önünde tutularak, “olumlu” ve “olumsuz” olmak üzere ikiye ayrılır.


Hemen soru: «Akıl her zaman olumlu ve yararlı değil midir?»

Eğer insan, aklını, sadece kendi bireysel ya da zümresel çıkarları uğruna, bir takım tutkularını doyuma ulaştırmak için, başka insanlar için zararlı olabilecek etkiler ya da sonuçlar pahasına kullanacak olursa; bu kullanımın olumlu ve yararlı olduğu söylenemez. Aklın kullanımını olumlu ve yararlı kılan öğe “bilgelik”tir.