Gerçek Bir Masonik Hayat Hikâyesi

[MASON]

Gerçek Bir Masonik Hayat Hikâyesi
Yardım isteğine Kardeşlik Cevabı
Umudum azalmaya başlamıştır Önümdeki telefon numaralarından üçüncüsünü çevirdim. Kendimi tanıttım. Telefonuma yanıt veren Kardeşim Nur Locası’ndan Yalım Temizocak’tı. Bir saniye bile tereddüt etmedi. “İstenilen saatte, istenilen yerde olacağını” söyledi. Bir ünite kanı bulmuştum. Geriye bir ünite kan kalmıştı. Sıradaki telefon numarasını çevirdim. Karşıma, Basarı Locası’ndan Kardeşim Emin İçören çıktı. Durumu kendisine izah ettim. O da aynı tepkiyi verdi. 
Tolga TOLUNAY - Meşâle Locası
7 Mart günü, İzmir’den arkadaşım Gökçe (Epikmen) telefonla aradı. Sesi berbat geliyordu. Lafı uzatmadı, “babasının hasta olduğunu” söyledi…

Gökçe’nin babası 8 Mart günü kalp ameliyatı olacaktı. Dört ünite kana ihtiyacı vardı. Babası zor bulunan bir kan grubuna sahipti ve arkadaşım tüm çabalarına karşın ancak iki ünite kan bulabilmişti. Tanıdığı herkesi arıyordu. İstanbul’da yaşıyor olmama karşın, içinde bulunduğu çaresizlikle beni de aramıştı.

Maalesef kan grubum arkadaşım Gökçe’nin babasınınkine uymuyordu. Yakın çevremde de kimse bu kana sahip değildi.

Hâl böyle olunca, aklıma ilk gelen İzmir’deki Kardeşlerim oldu. Hemen İzmir Vâdimiz’i aradım. Görevli Hanımefendi bana, derhal aynı kan grubuna sahip beş Kardeşimin telefon numaralarını verdi.
Önüme not aldığım ilk numaradan aramaya başladım. Maalesef aradığım ilk iki Kardeşim “işleri dolayısıyla şehir dışında olduklarını” söylediler.

Umudum azalmaya başlamıştı…
Önümdeki telefon numaralarından üçüncüsünü çevirdim. Kendimi tanıttım. Telefonuma yanıt veren Kardeşim Nur Locası’ndan Yalım Temizocak’tı.

Bir saniye bile tereddüt etmedi. “İstenilen saatte, istenilen yerde olacağını” söyledi.
Bir ünite kanı bulmuştum. Geriye bir ünite kan kalmıştı.

Sıradaki telefon numarasını çevirdim. Karşıma, Başarı Locası’ndan Kardeşim Emin İçören çıktı. Durumu kendisine izah ettim. O da aynı tepkiyi verdi.

İçören Kardeşim bu arada bana, Loca Kardeşi Suat Buket Kardeşimiz’in hastamızın bulunduğu hastanede görevli olduğunu da söyledi. “Operasyonun kimin tarafından yapılacağını” sordu.

Hemen arkadaşımı aradım. Ne müthiş bir “raslantı”! Ameliyatı yapacak olan Suat Buket Kardeşimiz’di. Hemen Emin Kardeşimizi tekrar arayıp bu kez büyük bir sevinçle durumu bildirdim. Emin Kardeşim, Suat Kardeşimizin cep telefonunu verdi. Durumu kendisine anlattım. İlgiyle dinledi ve
“müsterih olmamı, gerekenin yapılacağını” söyledi.

Çok kısa bir süre sonra Suat Kardeşimiz’le tekrar konuştum. Bana “hastamızın durumunun operasyon için çok iyi olduğunu” söyledi ve ekledi: “Evrenin Ulu Mimarı’nın da izniyle çok güzel bir operasyon olacak. Merak etmeyin.”

Bu sözler hem benim, hem de arkadaşım için duymayı umduğumuz en güzel kelimelerdi.

Operasyon günü, sabahtan itibaren yaşadığım heyecanı, yine Suat Kardeşim’in o güzel sözleri yatıştırdı: Her şey yolunda gitmişti ve ilerleyen günlerde her şey çok daha güzel olacaktı.

Heyecan dolu iki gün, mutlu sonla bitmişti…

Sevgili Kardeşlerim,

Beni bu yazıyı yazmaya teşvik eden şey, şüphesiz ki arkadaşımın babasının başına gelenler değil.

Birbirini hiç tanımayan, birbirlerine “Kardeş” diye hitap eden kişilerin, günü geldiğinde birbirlerine gerçekten Kardeş olabilmeleri.

Başımdan geçen bu olaydan ne kadar etkilendiğimi, sözlerimle anlatabilmem mümkün değil.
Duygularımın neler olduğunu ise, siz Kardeşlerim zaten biliyorsunuz.

Bu vesile ile Yalım, Emin ve Suat Kardeşlerime, siz Kardeşlerimin huzurunda teşekkür ediyorum.

İyi ki varsınız Kardeşlerim!

 
 
 

[Itzhak]

Sn.Mason,
Gercekten cok guzel bır paylasım,bu tur paylasımlarınızı sabırsızlıkla beklıyor olacagıma emın olabılırsınız....
Saygılarımla

[izet]

gerekli bilgiler

[HAMLET]

nasi yani?

[Genius Loci]

etkilenmemek elde değil

kardeşlik bağıyla bağlı olmak ve hiç tanımadığın bir kardeşin telefondaki bir ricasını emir bilip gereğini yapmak, müthiş bir bağ, müthiş bir kardeşlik

paylaşım için çok teşekkürler Sn. Mason

[Einsof]

Siz fedakarlığı kan vermek olarak görüyosanız fedakarlık anlayışınızda bi problem var demektir, zira radyodan yapılan küçük bi duyuru sonrası bile onlarca insan hastane önünde kuyruk olabilir..Komik geldi bana daha etkileyici şeyler bulmanız lazım

[Genius Loci]

einsof, senin mesela kaç tane yakın arkadaşın var zora düştüğünde el uzatacak?
veya yüzünü hiç görmediğin, hiç tanımadığın birisi sana kardeşim diyerek yardım eder mi? ya da üstüne vazife bilip bütün işlerini kolaylaştırıp bir de üstüne sana bilgi verir mi?

geçenlerde bir hastane bahçesinde kan arayan bir adam görmüştüm, aramdığı yer kalmadı, üyesi olduğu partinin il başkanına kadar aradı yanımda, tüm kapılar kapalıydı üç gündür 5 ünite kan bulamamıştı, ve işin ilginç tarafı kimse -o kadar yeri aramasına rağmen- hastane kapısında kuyruk oluşturmadı.

çok benzer bir hadisede çok farklı bir sonuçla karşılaştım... isterseniz bir ara siz de bir hastane bahçesinde sabahlayın öneririm... o zaman bu anlatılan hatıradaki fedakarlığı daha rahat görebilirsiniz.

saygılarımla...

[HAMLET]

bencede arkadas hic hastane kapilarinda beklememis anlasilan...

bende beklemedim ama en azindan durumu cok daha iyi anliyorum. kessinlikle kolay hazmedilir birsey degil. ve bu yapilan buyuk fedakarlik ama

isin ilginc yani, turkiyede o kadar cok kisi varki, kan verilecegi zaman Mason kanini almam diyecek. buda tracikomik iste

bende biliyom TRAJIKOMIK oldugunu... hani kelimeyide arada komiklestireyim diye soylemistim..

esas trajikomik olan TRACIKOMIK tir

[Einsof]

Yoo annemin ameliyatında kan lazım oldu ve aradigim her arkadasimda gelmeye hazır olduğunu söyledi..Hatta ameliyata girmeden önce bana, kan lazım olursa hemen Alo de diye tenbihlemişti tanıdıklarım Tracıkomik olan sizsiniz dostlarım

[Genius Loci]

einsof, sözü fazla uzatmak ve/veya tartışmak istememekle birlikte konudaki ilk mesajınızla ikincisi arasında büyük farklılık var...
validenizin ameliyatı esnasında kan lazım olduğuna göre niçin radyodan kan anonsu verdirmediniz de yakın arkadaşlarınızı aradınız? madem radyodan anons yapılıncaa hastane önünde kuyruk oluşuyor da...

ikinci mesajınızla aslında bu Masonik Anı'nın ne kadar değerli bir anı olduğunu da tersinden kabul ediyorsunuz. siz arkadaşlarınızı aramışsınız, yani çoğunlukla görüştüğünüz birbirinizi iyi tanıdığınız aranızda belli bir paylaşım olan kişileri aramışsınız tutup da radyoya ilan vermemişsiniz. Yukarıdaki anının sahibi beyefendi de, bir arkadaşının babası için kan ihtiyacı olunca -ki zor bulunan bir kan grubu olduğu da söyleniyor yazıda- Kardeşlerini aramış, ama sizinkinden farklı bir şey bu... onun aradığı Kardeşleri onu hayatlarında hiç görmemişler, onun arkadaşının babasını da hiç tanımamışlar, ama buna rağmen pervane olunmuş, tüm haber alan Kardeşleri ellerinden geleni yapma telaşı içine düşmüşler... aradaki farkı anladınız mı? O kadar büyük ki fark... hiç tanımadığınız birisi size Kardeşim dedi mi hiç, zor zamanınızda size el uzattı mı? hiç zannetmiyorum.

ben bu sebepten ötürü bu anının çok kıymetli ve önemli bir hatıra olduğuna inanıyorum.

saygılarımla...