Yabancı Okullarda Okuyanların Yabancı Mallara Olan İlgisi -3-

[Samuray]

Devam edelim "Allah boş duranı sevmez" demişler
Okulunu okudukları ülkenin özellikle aradığı bir ürünü olup olmadığı sorulduğunda sadece dörtte bir oranında olumlu yanıt alabildim. Mc Donald's ürünlerini Amerikan Koleji mezunu kişinin özellikle aradığı  görüşmeden anlaşıldı. Hatta Alman Liseli görüşmeci "Mesela araba mevzu bahis ise ben kesinlikle Mersedes almam. Biliyorum çok kalitelidir fakat Türkiye'de parası olan fakat kültürsüz olan herkes Mersedes kullandığı için onlarla aynı statüye girmek istemem. Mersedes kullananlar daha düzgün insanlar olsaydı, almak isterdim. Ürünle birey bütünlük arz ettiği için kendi katagorimden gördüğüm insanların benimle aynı arabayı kullanmasını isterim." diyerek ürün ve kullanıcı kavramlarının birlikteliğine dikkat çekmiştir.
Son olarak görüşmecilere lisedeyken kendilerine yabancı kültürü ve anlayışı vermeye çalışıp çalışmadıklarını sordum. Dört görüşmeciden de olumlu yanıt geldi. Hatta hepsi de okula başladığında çok küçük yaşta oluşundan dem vurarak anlayış ve kültürü tamamen bu okullarda yabancı öğretmenler aracılığıyla yabancı kültür ve anlayışından aldıklarını söylemişlerdir. Ve yine bütün görüşmeciler bu kültürel aktarım hareketinin açıkça yapılmadığını belirtmiştir Amerikan kolejinden (lisesinden) mezun olan görüşmecinin sözleri dikkate değerdir. "Çok küçükken okula başladığınız için zaten bütün anlayışımızı orada kazandık. Açıkça kimse sana Amerika şöyle güzeldir böyle iyidir demiyor. Ama inceden inceye "Amerikanın şu eyaletinde şöyle bir sistem var çok güzel" deyince yada "şuraya Chrismas'ı kutlamaya gittik çok güzeldi neydi Chrismas şarkımız haydi hep beraber söyleyelim" deyince bir süre sonra sen de onaranın büyüsüne kapılıyorsun. Sonra bir bakıyorsun bir Amerikalıyla oturduğun zaman ondan farkın yok. Kendini bir almana nazaran daha rahat hissediyorsun. Mesela Tarsus Amerikan Kolejliler birbirlerini hep tanır birbirleriyle beraber olmak ister. Aynı kültürü almışız ki hep beraber olmak istiyoruz."
Saint-Josephli görüşmeci ise "Evet olabilir sonuçta okuduğun herşey Fransız... Orada gördüğüm Peugeot marka otomobil artık benim için bir fransız otomobilidir bir yerde görsem tanırım. Ama değişik kültürleri de alamak lazım sadece Türk yada yabancı kültür yeterli değil bence." demiştir. Dame de Sion mezunu görüşmeci ise Fransız kültüründen ne kadar memnun olduğunu uzun uzun anlatmıştır.

(Bütün görüşmecilerin yanıtlarını tek tek değerlendirdiğim bölüm çok gerekli değil orayı atlıyor "Tartışma" bölümünün son kısmına geliyorum.)

........Bütün görüşmeler ışığında, öncelikle yabancı okullardaki çocuklara yabancı kültür kazandırmaya yönelik bir çabanın olduğu ve bunun yavaş yavaş hissettirmeden yapıldığı bütün görüşmecilerin konuşmalarından sabittir.  Bu misyonerlerin "Adsız Hristiyanlık" dediği dinden yada kültürden bahsetmeden avrupalı değerleri satır aralarında, fark ettirmeden vermedir. Kültür ile tüketim davranışı arasındaki ilişki ise bir parça daha örtülü kalmıştır. Ben bu ilişkiyi kabul edip etmediklerini çeşitli sorularla öğrenmeye çalıştığımda direnişle karşılaştım. Gördüm ki bu ilişkiyi kabul etmek istemeyip satın alma davranışını malın kendi özelliklerine bağlıyorlar. Bunu ya kendilerini kendi toplumlarına yabancı gibi hissetmek istemediklerinden yada sırf yabancı diye bir ürünü almanın doğru olmadığını düşündüklerinden yaptıklarını tahmin ediyorum. Yabancı mallara olan ilgiyi daha ziyade başkalarında görme eğilimindeler. Bu bana psikolojideki yansıtma isimli savunma mekanizmasının kullanıldığını düşündürdü şayet bu öngörüm doğruysa başkaları diye bahsedilenlerin yerine görüşmecilerin kendisini koyabiliriz.



4. ve son yazımda tartışmayı bitirecek, sonuç bölümünü de yazacak ardından aradan sekiz yıl geçtikten sonra bu tez hakkındaki düşüncemi açıklayacağım. 3. bölüm bir yakınımızın düğünü için şehir dışına çıkmam nedeniyle gecikti herkesten özür diliyorum.