DUYUYORUM SESSİZLİĞİNİ
Düşüncemin beksini bıraktım,
Aynalar kalmış sukutu görsün diye,
Sessiz hüznüm orada bak.
Gözlerinle fısılda kulağıma
Parmak uçlarınla dokun ruhuma
Akrep dilleriyle değil,
Güvercin gagasıyla derdini dök.
Seherin yelinde,
Beni yalnızlığa bırak.
Soğuk duvarları kaplayan,
Örümcek ağlarının gölgelerine aldırma.
Usulca yol alırken,
Kanayan bir şehrin ağıtını,
Soğuk bir ırmağa bırak da git.
Bir parıltı yayılsın gözlerinden,
Ama elini uzatmasın güneş,
Dolunay yıkasın geceyi,
Bir de gözlerin.
Muharrem YILMAZ
