Dans Salonu

[kudüs prensi]

İhtişamını koruyor tarih;
Geçmişten övgü ve özlemle bahseden bu çağın,
Saplantılı sokaklarında.
Doğru ve yanlış sayılan şeylere karşı hala aynı mesafede duran kimliğimiz,
Bizi hala ayıplamakta;
Olduğumuzu sandığımız kişiler olmadığımızı anladıkça…
Ve evrenin güvertesinden bizleri seyreden ay,
Her gece fısıldamakta:
‘Cesedini kaybeden ifade edemez –diye- kendini sadece ruhuyla…’
Gürültüsünü yitirdiğinde gün ışığı,
Gösterir cesedini tüm anlamlarıyla dünya.
Ve farklı şekiller verir bulutlar bazen ona;
Dans salonundaki bir kavalye edasıyla…