Babama Galatasaray maçı var dersek madenden çıkar

[animi et spiritus]

Malum. Soma'dan sonra yine çocukları babasız, anne-babaları evlatsız bırakan, ve en acısı da artık kanıksadığımız bir kazanın ardından, babasız kalmış bir yavrunun sözleri.

Daha bu sabah küçük kızımı kreşe bırakırken yine aklıma geldi Ömer'in sözleri. Çaresizliğimi hissettim dibine kadar. Neden bu olayları engelleyemiyoruz. Neden bu acılardan masumları koruyacak gücümüz yok diye, bir çok defa yaşadığım ızdırapı çektim.

Yazar olduğum bir çok platformda dile getirdim düşüncelerimi. Burada yazmak için de neredeyse iki gündür kafa yoruyorum. Nasıl karşılanacağı konusunda kararsızlık yaşadım, ancak birileri bunlara dikkat çekmeli. Birileri birlikteliğin ateşini yakmalı diye kararımı verdim. Uygun görülmezse silinir zaten bu başlık, dijital çöplükte kaybolur gider.

Hemen hepimiz bir yakınını kaybetmiştir muhakkak. O çaresizliği yaşamışızdır iliklerimizde. Toprağa koyulurken sevdiğimiz, çaresizce gözyaşı dökmüşüzdür. Bunun için yapacak bir şeyimiz yok. Ama o törenden sonrası ne oluyor. Neler yaşanıyor biliyoruz. El ayak çekiliyor ve malum söz vazifesine başlıyor.

Ateş düştüğü yeri yakar!

Bir çoğumuz bununla baş edebilecek maddi-manevi güce sahibiz. Yasımızı tutar ve ardından hayatımıza devam ederiz. Peki Ömer ne yapacak? Ömer gibiler?

Diyeceksiniz ki hangisine yetişelim, memlekette artık olağan sayılır oldu bu olaylar. Evet haklısınız, ama nasıl kapatalım gözlerimizi, kulaklarımızı? En önemlisi, nasıl bastıralım vicdanlarımızı?

Çok uzattım. Burada olan Masonlar muhakkak bir şeyler yapıyorlardır bu insanlar için. Peki biz, kapının dışında kalanlar! Bir şeyler yapmak istiyorum Ömer için, Ömer gibiler için.

Mesajıma ortak olmak isteyen kardeşlerim, muhakkak ortak bir platformda buluşup bu iş hakkında kafa yorabiliriz.

Saygılarımla.

[Tij]

Size kolay gelsin.

[Tij]

Bunu paylasirken amacim sizi umutsuzluga düsürmek degildi.
Ama söyle bir düsünün.
14 Bin 455 isci ölüyor, kiminin belki hic cocugu yoktu ama kimisinin  iki, üc belki dört tane Ömer´i vardi.
Gelin biz her isciye iki Ömer´i var diyelim, bu eder size 28 Bin 910 Ömer.
Bence sorun tek tek Ömer´lere yardim etmekle cözülmez, sorun ancak bu ölümlere sebep olan sartlarin düzeltilmesiyle cözülür.
Bunun da tek yolu  örgütlü bir yasamdan geciyor.

[animi et spiritus]

Sayın Tij,

Öncelikle yanıtlarınız için teşekkür etmek istiyorum. Yazdıklarınızı okurken kendimi tam olarak ifade edememenin üzüntüsünü yaşadım. Yazıma başlarken Soma'dan bahsetmiştim, orada ölen yüzlerce insandan. Sizin eklediğiniz afişte ise tablo çok daha vahim.

Ömer bu işte sadece bir sembol, belki de uyanışın sembolü. Zor çalışma şartları diyerek belki de durumlarını hafiflettiğimiz insanlar için bir umut ışığı olabilir. Biliyoruz ki o meşhur hikayedeki gibi, balık vermek, sadece günü kurtarmak yaraları tedavi etmiyor. Belki küçük bir pansuman...

Ancak bu şekilde örnek olabilecek dayanışma hareketleri, ummadığımız halde bu felaketlere sebep olan insanların farkındalığını artırır diye umuyorum.

Schindler's List filmini mutlaka izlemişsinizdir. Hatırlar mısınız, at üzerindeki Schindler'in, sokakta insanlar katledilirken kırmızı paltolu kızı fark ettiği sahneyi. O kız olmasaydı, ikinci dünya savaşı katliamları yaşanmamış mı olacaktı?  Hatırlar mısınız, o güzel yüzlü kızın yaşanan katliamlara rağmen paytak paytak yürüyüşünü? Onu fark etmeseydi, Schindler belki de o listeyi hiç bir zaman hazırlamayacaktı!

Bilmiyorum, çok romantik mi geliyor bu yazdıklarım size, ama, Ömer bizim kırmızı paltolu oğlumuz olamaz mı? Her neyse, belki siz çok daha realist yaklaşıyorsunuzdur olaya.

Saygılarımla.

[davut]

maalesef bu faciaların  nedeni işletme sahiplerinin aşırı hırsı. TKİ'nin sahibi olduğu Soma Maden Ocağı,özelleştirme ile Soma Kömür İşletmeleri AŞ 'ye devredildi.Köklü değişiklikler yapılarak üretimin arttırılması için ne gerekiyorsa yapılacaktı.Günde 3 vardiya olarak çalışılmaya başlandı.Bu günde 11 ton kömür demektir.Vardiyalar arasında rekabet,''kim daha çok kömür çıkardı'' yarışı başlatıldı.

Elverişsiz ortamlarda,tamamen performansa dayalı,işçinin can güvenliği hiçe sayılarak daha çok kazanma ile aşırı kar hırsı öne çıktı.sonuç Soma faciası

[NOSAM33]

Ateş düştüğü yeri yakar .
Sonuç ; burası TÜRKİYE ...

[animi et spiritus]

Sayın NOSAM33,

Haklısınız, ateş düştüğü yeri yakıyor. Ve ne yazık ki yine haklısınız, burası Türkiye. İnsanların çok kolay öldüğü, ama çok zor yetiştiği bir ülke. Ancak bu şekilde bir umutsuzluğu kabul etmiyorum ben. Kabul etmek istemiyorum.

Tüm mücadelem bu yönde. Neyi ne kadar değiştirir bilmiyorum ama en azından yolum bu yönde. İnanıyorum ki bu düzenin değiştirilmesi için, bu düzeni korumaya çalışanlarla mücadele etmek ve gerekirse kavga dahi etmek sonucunda kazanan biz olacağız.

Yoksa her şeyi kadere bırakmak işin en kolayı. Ama öldü efendim, bu sözü hatırlıyorsunuzdur. Ben buna itiraz ediyorum. Çaba göstermeden, mücadele etmeden sonucu beklemeye isyan ediyorum.

Ne zaman bu konularda umutsuzluğa kapılsam, Nazım Hikmet'in şu şiiri bana kılavuzluk eder;

dört nala gelip uzak asya'dan
akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim

kapansın el kapıları
bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
bu davet bizim

bilekler kan içinde dişler kenetli
bilekler kan içinde ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen toprak
bu cehennem, bu cennet bizim

yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine
bu hasret bizim

Saygılarımla.

[38]

maalesef bu faciaların  nedeni işletme sahiplerinin aşırı hırsı. TKİ'nin sahibi olduğu Soma Maden Ocağı,özelleştirme ile Soma Kömür İşletmeleri AŞ 'ye devredildi.Köklü değişiklikler yapılarak üretimin arttırılması için ne gerekiyorsa yapılacaktı.Günde 3 vardiya olarak çalışılmaya başlandı.Bu günde 11 ton kömür demektir.Vardiyalar arasında rekabet,''kim daha çok kömür çıkardı'' yarışı başlatıldı.

Elverişsiz ortamlarda,tamamen performansa dayalı,işçinin can güvenliği hiçe sayılarak daha çok kazanma ile aşırı kar hırsı öne çıktı.sonuç Soma faciası

    Sorunları salt işletme sahiplerine yıkmak işin kolayına kaçmak gibi olmuyor mu? Soma, Ermenek ve birçok işletme de olan kazaların sorumluları işverenler olabilir. Varsa hataları en ağır şekilde cezalandırılmalıdırda. Ancak meseleyi salt maden ocakları olarak almayın lütfen. Türkiye'de müteşebbislerin sorunları irdelenmeyecek mi?

    Kolaydır kazalardan sonra işletme sahibini suçlamak. Kamuoyu bir suçlu duymak ister nasılsa. Ancak unutmayın ki hepimiz insanız. Mesuliyetimizde hiçbir canlının zarar görmesini istemeyiz. Lakin neden olur bu kazalar doğru irdelenmelidir. İşverenleri daha karlı olmaya iten nedenler arasında dayatma ve global rekabet koşullarını hiçe sayan yasalar yok mudur?

    Bugün firmanızın tek sahibi dahi olsanız Devlet kar ortağınızdır. Hatta siz zarar etseniz dahi alacağını alır.

    Düşünün bir tabloda işvereni suçlayan(haklı bile olsa) bir enerji bakanı var. Savunmasında haklı. İşveren işçilerin maaşlarını ödememiş, hak ettikleri maaşlarını vermemiş, dinlenme haklarını gasp etmiş vs... Diğer yanda aynı Devlet, memur zamlarını açıklıyor. %3+%3 Dinime küfreden müslüman olsa diye güzel bir söz var.

   Aslında işverenin de haklılığına söylenecek birçok söz var. Ancak ne bu forum bunun yeri, ne de hepimizin acısı bu konunun altına lüzumsuz savunma yapmanın yeri var.

     

[38]

Birde lütfen basının oyununa gelmeyelim. Konunun başlığı bugün hem görsel ve hem de yazılı medyada var. Onların derdi belli. Sorunlar meseleleri dramatikleştirerek çözülemez. Varsa yürekleri ve toplum bilinçlileri gerçek sorumlulardan hesap sorsunlar. İktidara dönüp sen neredeydin bu olaylar olmadan önce diye yüzlerine karşı sorsunlar.

[animi et spiritus]

Sayın Ersin Baltalı,

Uzun zamandır Türk basınını takip etmiyorum. Dolayısı ile ne gibi bir manipülasyon yapıldığı hakkında bilgim yok. Ama takip ettiğim yıllardan edindiğim tecrübemle, nasıl bir işe kalkıştıklarını kestirebiliyorum.

Devlet ihalelerinden bir kaç tane daha alabilmek için, bu gibi facialarda Devlet'in tüm kabahatini örtmeye çalışmaları çok da yeni bir durum değil. Kendimi bildim bileli bu tip haberler yapılır. Gerek toplum vicdanına oynamak, gerekse de az önce belirttiğim gibi, mevcut iktidarla ilişkileri sıkı tutmak için...

Yaşadığımız her felakette, sebep olan tüm kişi ve kurumların dosdoğru eleştirilmesi gerekirken, fonda çalan acı dolu bir müzik ile felaketzedelerin gözü yaşlı slaytlarını izledik yeterince.

Evet dramatize edilen bu gibi görüntüler bizleri bir yere götürmez, ancak bu şekilde düşünmekte o insanların yaşadıkları dramlara merhem olmaz.

Yine ısrarla vurguluyorum. Toplumların uyanışı hep bir sembol üzerinden olmuştur.  Hareketi halk kitleleri yapmıştır, ama hep bir sembol kahramanı vardır. Çok eskiye bakmaya gerek yok. Gezi kalkışmasını hatırlayın, Ali İsmail Korkmaz, Berkin Elvan, Ethem Sarısülük, Mehmet Ayvalıtaş...

Ben bu başlığı başlatırken, bu küçük yavru, Ömer Asaf çok zor şartlar altında, sigortasız, tabiri yerindeyse karın tokluğuna çalışan, sosyal güvencesi olmayan milyonlara sembol olur umudu taşımıştım.

Açık söylemeliyim burada beklediğim ilgiyi görmedi, ancak diğer bir çok platformda bu konunun tartışılmasını sağlamayı başardığımı düşünüyorum.

Saygılarımla.