Değerli bir mason kardeşiniz ateist olursa

[Anarkons.]

ama budistlerdeki inanç biçimi biraz daha farklı
sanırsam semavi dinleri tercih ederler

[Fraternis]

O zaman illa kitap olcak diyorsunuz...

[Anarkons.]

öyle olması gerekiyor
aksi taktirde ateistlerin dışarda bırakılması adaletsizlik olur

[Fraternis]

Ateistler yaratıcı kavramına inanmıyor
Masonluk din değil ama...
Bence Yaratıcı kavramında bitiyor herşey...
Yoksa üç dinin sadece sonucusu hepsini kabul ediyor ve tabi birde Masonlar burda ortak aranan özellik Yaratıcı kavramı ön plana çıkmış.

[ADAM]

Forumun eskilerinde gezerken, 2007 yılının başındaki bu konu dikkatimi çekti.

Görüşler belirtilmiş. Birkaç tümce de ben yazayım.

Böyle bir durum kimin derdi?... Elbette Masonluğa girerken adayın bir yaradana inanması koşulunu gözeten mason kuruluşlarının. Masonlukta kişilerin din ve inançlarıyla hiç ilgilenmeyenlerin bu bağlamda bir derdi yok; ister inanır, ister inanmaz; o, kişinin kendi vicdan yargısıyla bileceği bir şey; ona özel.

Belirgin bir dine bağlı olan bir mason sonradan dinini değiştiremez mi?... Elbette değiştirebilir. Buna bir engel yok.

Peki bir Hıristiyan mason Budist olursa ne olacak?... Budizmde de öyle teist nitelikli bir yaradana inanmak diye bir şey yok. Ha, İngiltere Birleşik Büyük Locası Budzm'in kutsal kitabını geçerli olarak kabul ediyor.    İyi de Evrensel Masonlukta her şey ille de bir İngiliz mason örgütünün kendi uluslararası ekonomik politikası çerçevesinde dayattığı gibi mi olacak? Böyle bir Masonluk nasl evrensel olur?

Bir mason dinini değiştirebildiği gibi inancını da değiştirebilir elbette... Ateizm'i bir yana koyalım; o da bir dogmatik inanç sistemidir. İneancını değiştirebildiğine göre bir yüce yaradana inanmaktan cayabilir, birtakım etkiler nedeniyle o inancını yitirebilir. (Bir yüce yaradana inanmamak ile Tanrı'nın varlığını yadsımak aynı şey değil.) Şimdi ne olacak? Onu kapının önüne mi koyarlar Sayın MASON'un belirtmiş olduğu gibi? Bu biraz zor... İnsan haklarına kesinlikle aykırı. Böyle bir durumda çok daha büyük bir sorun çıkabilir.

Tek bir durumda öyle bir kişi kapının önüne konulabilir. O da böyle bir inanç değişikliği olduğunu ortalıkta yaymaya kalkışacak olursa. Bu, açıkça mason topluluğu içinde düzeni bozmaya yönelik bir girişim demektir. Nasıl Masonlukta herhangi bir din ya da inancın yandaşlığı ya da karşıtlığı yapılamıyorsa, inançsızlığın yandaşlığı da yapılamaz. Disiplin soruşturmasını gerektirir. Öyle bir kişinin yetkili kurulda yargılanması sonucunda Masonluktan çıkarılmasına karar verilecek olursa ancak o zaman geçerlik kazanır. (Türkiye'de böyle bir işlemin Dernekler Yasası ile uyum içinde yapılabilmesi apayrı bir sorun.)

Ancak asıl sorun bir başka yerde: Gerek Türkiye'de gerekse diğer ülkelerde, mason olabilmek için bir yüce yaradana inanma koşulunun öngörüldüğü büyük localarda çok sayıda bu koşula hiç de uymayan mason var. Nasıl oluyor? Şöyle: Bu zorunluluk nedeniyle daha başlangıçtan inanmadıkları halde inandıklarını belirtiyorlar. Bir diğer deyişle daha Masonluğa girerken yalan söylüyorlar. Şimdi siz gelin o masonların tutumunu Masonluğun ilkeleriyle, özellikle doğruluk ve dürüstlük erdemiyle bağdaştırın. O kişinin kafasının içine giremediğiniz sürece onun Masonluğa girmesini de Masonlukta kalmasını da engelleyemezsiniz.

Dolayısıyla o yüce yaradana inanma koşulu kağıt üzerindeki bir oyun gibi bir şey...

Bunun çok mu zararı var?

Hayır. Aksine. Masonlukta asıl olması gerekenden farklı olsa da bir zenginlik oluşturuyor. Üstelik dünyadaki masonların büyük çoğunluğu da öyle bir çatı altında toplanmış durumda. O çatı altında bir yüce yaradana inansalar da aslında inanmasalar da Masonuğun kendine özgü yöntemi ve öğretisi çerçevesinde hamtaşlarını yontmaya, Masonluğun amaçları doğrultusunda karınca kaderince yararlı bir şeyler yapabilmeye çalışıyorlar. Bu Evrensel Masonluk için de bir kazanç.  

Bir mason için asıl "mason" olması önemli tutulmalı, "inançlı bir kişi" olması değil.




 

[Mustafa Kemal]

Çok güzel bir soru. Kısa bir süre önce, bir toplantı sonrası açtığımız, uzun süre oldukça keyifli bir şekilde tartıştığımız bir konu olduğu olduğu için kendi görüşümü belirtmek istedim.

Hukukta bir kural vardır. Açık hüküm yoksa benzer durumlara bakılır. Bu kuralı Masonluk için kullanmakta bir sakınca yok bence.

Benzer durum olarak "bedensel sakatlığı" ele alalım. Nerdeyse her kaynakta sakat birisinin Mason olamayacağı yazılıdır. Bulabildiğim en kapsamlı madde Regius Poem'de geçer, "Onbeş Bahis"ten sekizincisi:

"Eğer bir Üstat özürlü birisini, özüründen haberdar olmadan kabul ederse, bu kişi özürü anlaşıldığı zaman ihraç edilecektir."

Ancak Meslekteyken ortaya çıkan bir sakatlık ihraç sebebi değildir. Bunun örneklerini yaşıyoruz zaten.

Şimdi bu kuralı Ateizme uyarlayalım. Sn. Adam'ın belirttiği gibi, kendisi söylemediği sürece bir insanın kalbini okuyamazsınız. İnanıyorum derse, bizim de buna inanmamız icab eder. (Yalan söyleyip söylemediği konusu "Teklif" müessesesi hakkında uzun bir tartışmayı gerektireceği için, şimdilik bu başlık altında bahsetmemek en iyisi).

Baştan beri Ateist olduğu sonradan ortaya çıkarsa o kişiyi ihraç etmek gerekir. En azından kurallar böyle der. Peki ya bu kişi, başlıkta sorulduğu gibi, sonradan yani Masonken ateist olmuşsa?

Bu dini inanç varken onu değiştirmekle benzer bir durum olamaz. Var olan Yaradan inancının kaybedilmesi sorgulanıyor. Eğer bir kişi gerçekten Mason olmuşsa (bunu lafzi anlamıyla "olmak" olarak değerlendirmeyiniz lütfen. Mason olmak belki de hiç gerçekleşmeyecek bir amaç için ömür boyu çalışmak demektir. Benim burda söylemeye çalıştığım, öğretiyi özümsemeye çalışmak, belki biraz da olsa özümsemeye başlamak olarak değerlendirilmeli), ateist olması mümkün değildir. Çünkü Masonik öğretinin kişiyi böyle bir tercihe yönlendirmesi mümkün değildir.

Yani bence soru imkansız bir durum içerdiği için cevaplanamayak bir soru.

Tamamen şahsi fikrimdir.

Saygılarımla.

[ADAM]

Elbette her katılımcı kendi görüşünü, kendi eğilimi uyarınca doğru bulduğunu yazacaktır.

Bu nedenle Sayın Mustafa Kemal'e bir şey diyemem. Sadece daha önce belirtmiş olduğum üzere bir masonu ihraç etmenin hiç de öyle kolay bir iş olmadığı görüşündeyim. Bunun o kişiden çok ilgili mason örgütünün başına ciddi bir iş açacağını düşünüyorum.

Bir başka itirazım var: 14. yüzyılın bir ürünü ve salt Operatif masonluk ile bağlantılı Regius, Cooke ve benzeri eski belgelerdeki anlatımlardan bugün için sadece töresel bakımdan geçerliliği sürenler geçerlidir. Ötesi bir tarihsel anıdır. Özellikle Regius'un bir sanat değeri bile vardır ama o kadar.

Bedensel sakatlık konusunda önemli bir olay da William Sinclair'in oğludur. Sanırım ona Rosslyn Şapeli'nin yapımı ile bağlantılı anlatımda değinmiştim. Demek ki o dönemlerde bile kurallar delinebiliyormuş.

Sevgiler.

[ceycet]

İnanan bir insan sonradan ateist olabilir mi?...

Elbette olur,neden olmasın.Bunun çok çarpıcı örneklerini dünyanın heryerinde gördük.

Nitekim,sahip olduğumuz veya sahip olduğumuz zannıyla hareket ettiğimiz inançlarımız bizlerin ortaya çıkardığı,özgür irademizle kabullendiğimiz inançlarımız değil.Öyle olsaydı,herhangi bir inanca dahil olduğunu çekinmeden söyleyebilen herkez dindar olur,inançlarının gereğini eksiksizce yerine getirirdi.

Samimi olmayı başarabilenler,inandığını söyleyenlerin bilinenden fazlasının gerçekte inanmadığını veya şüphe ettiğini bilir.Düşünsenize,cehennem azabının gerçekten dayatıldığı şekliyle varlığına şüphesiz inanan bir insan,nasıl olur da kutsal kitapların telkinlerine duyarsız olabilir.Babasının sözünden çıkamayan,inandığı Tanrı'nın sözünden nasıl çıkar?

Birçoğumuz farkında olmadan,kendimize ve çevremize karşı takiyye yapıyoruz.

Lütfen kimse alınmasın,kimseyi itham etmeye çalışmıyorum.Sadece,görüneni sorgulama gayreti içerisindeyim.Zaten sorgulayan şüpheye kapalıysa nasıl sorgular,onu da bilmiyorum.


Saygılarımla

[Prometheus]

............................
Masonluga giren kisiler beli bir yasa ve karaktere sahip kisilerdir. ............................................................................ Bu tarzdaki kisilerde kolay kolay dinlerini yada dini inanclarini degistirmezler.

Aynen katılıyorum. İnsan belli bi yaşa kadar zaten olacağını olur, ateist olacaksa zaten masonluğa girmez, dini inancı varsa zaten değiştiremez. Bu şeye benziyor "Tanrı kaldıramayacağı kadar ağır bir taş yaratabilirmi" paradoksuna.

Saygılarımla...

[Waldow]

Sn.Adam yine eskilerden güzel ve tartışılası bir konyu bulup çıkarmış. Bende görüşlerimi bildirmek isterim. Bu kadar kesin yargılarla olmaz asla olamaz gibi ifadeler kullanmak bence çok yanlış. İnsanlar yaşadıkları süprizlerle dolu bu hayatta bir çok olayla karşılaşabilmekte. Öyle şeyler yaşayabilir ki tanrı inancını kaybedebilir. Bu psikolojik bir şeydir mason diye inancını asla kaybedemez şeklinde kesin yargılar yapamayız. Ayrıca bir çok bilim adamının tanrı inancı yok ancak bu tip insanların arasından mason olanlar var. Şimdi o gayrımuntazam bir locadadır diye itirazlar gelebilir. Hayır muntazam bir loca üyesi. Masonluğun amacı iyi bir insanı daha iyi bir insan yapmaksa asıl önemli olan o insanın kendisine ve çevresine ne katkılar yapıyor olduğudur. İyi insan olmak sadece dini inançla sınırlanamaz.