şemsin gidişi (duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme)

[Genius Loci]

<div><object width="480" height="381"><param name="movie" value="

http://www.dailymotion.com/swf/k48EL1ZfkIcwoJTXxx&related=1

"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowScriptAccess" value="always"></param><embed src="

http://www.dailymotion.com/swf/k48EL1ZfkIcwoJTXxx&related=1

" type="application/x-shockwave-flash" width="480" height="381" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="always"></embed></object><br /><b><a href="

http://www.dailymotion.com/video/x7xutv_mevlanaetmeyilmazerdogan_creation

">Mevlana-Etme-YilmazErdogan</a></b><br /><i>Uploaded by <a href="http://www.dailymotion.com/roknorinto">roknorinto</a></i></div>


Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme

Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme

Ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
Bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme

Ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme

Sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme

Ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme

Bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun sen mavediyorsun etme

Harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme

İsyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme

Pîr

[Isis]

Mevlana'nin,  Sems'in arkasindan yazdigi soylenen siirin hikayesi:

1244 yılında Konya'ya gelen Şemseddin Tebrîzî adlı bir zat, onun ilimle dolu dünyasında aşk ile yepyeni ufuklar açtı.Bu iki ilâhî âşık, bir müddet yalnızca bir köşeye çekilerek kendilerini tamamen Hakk'a verdiler.

Günlerce, gecelerce sohbetlere daldılar. Birbirlerinde kendilerini ve Yüce Allah'ın eşsiz güzelliklerinin tecellîlerini gördüler. Buluştuklarında Hz.Mevlânâ 38, Hz.Şems 60 yaşlarında idiler.Artık Mevlânâ bütün zamanını Şems ile sohbete ayırıyordu.

Bu ilâhî aşkı idrâk etmekten âciz olanlar, Hz.Mevlânânın Şems'e olan ilgisini kıskanarak, ileri geri konuşmaya başladılar. Bu sözleri duyan Şems üzüldü ve 1246 yılında Konyayı terk edip Şam'a gitti.Şems gidince Hz.Mevlânâ derin üzüntülere boğuldu. Şems'i tedirgin ederek uzaklaşmasına neden olanlar da Mevlânâ'nın bu hâli karşısında pişmân oldular.Hz.Mevlânâ bir mektup yazarak oğlu Sultan Veledin de bulunduğu bir kâfileyi Şama gönderdi.Şems mektubu okudu ve Hz.Mevlânânın dâvetini geri çevirmeyerek 1247 yılında Konya'ya döndü.Şems'in dönmesine herkes sevindi. Hz.Mevlânâ artık gülüyor, ziyâfetler veriyor, sema meclisleri düzenliyordu. Şemsle sohbet günlere ve gecelere sığmıyordu.Fakat bu huzurlu günler uzun sürmedi. Dedikodular, çirkin sözler ve iftiralar yeniden başladı.1247-1248 yılında Şems aniden kayboldu. Onu bir daha ne gören, ne de izini bulan olmadı.

Hz.Mevlânâ, Şems'i çok aradı. Ayrılığın büyük acısıyla şiirler söyledi, gözyaşları döktü. İki kere Şam'a gittiyse de izine rastlayamadı. Şemsin bedenî varlığını bulamayan Hz.Mevlânâ, onu mânâ yönünden kendinde buldu ve aramaktan vazgeçti.

[Genius Loci]

semih sergen yorumuyla

Semih Sergen - Mevlana - Demedim mi

Uploaded by barrlass

Rivayet olunur ki;

Selçuklu Hükümdarı Rüknettin Moğol Şenliği için Kayseri’ye çağırılır. Rüknettin bu şenliğe gidip gitmemekte kararsızdır ve Mevlâna’ya danışır. Mevlâna ise ondan gitmemesini istemektedir. Oysa Rüknettin Kılıç Arslan Mevlâna’yı dinlemez ve şenliğe gider. Orada Rüknettin’i zehirleyerek öldürürler. Bunun üzerine Mevlâna aşağıdaki dizeleri gönlünden dökmüştür :

Oraya gitme demedim mi sana,
seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?

Bir gün kızsan bana,
alsan başını,
yüz bin yıllık yere gitsen,
dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?

Demedim mi şu görünene razı olma,
demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,
onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi?

Ben bir denizim demedim mi sana?
Sen bir balıksın demedim mi?
Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın,
senin duru denizin ben'im demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi?
Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im,
senin kolun kanadın ben'im demedim mi?

Demedim mi yolunu vururlar senin,
demedim mi soğuturlar seni.
Oysa senin ateşin ben'im,
sıcaklığın ben'im demedim mi?

Türlü şeyler derler sana demedim mi?
Kötü huylar edinirsin demedim mi?
Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi?
Yani beni kaybedersin demedim mi?

Söyle, bunları sana hep demedim mi?

[Genius Loci]

Semih Sergen - İsyan Etmişim - Mevlana

Uploaded by barrlass

Aya öfkelenmişim ben,
işte böyle kapkaranlık bir gece olmuşum.
Padişaha kızmışım,
çırılçıplak bir yoksul olmuşum.

Güzeller sultanı gel demiş,
evine çağırmış beni.
Ben bir yolunu bulmuşum,
yola baş kaldırmışım.

Sevgilim baş çeker, naz ederse,
gamlara atar, kararsız korsa beni,
bir kez olsun ah demem, inad için.
Aha da kızmışım ben.

Bir bakarsın altınla aldatırlar beni o.
Bir bakarsın şanla şerefle aldatırlar beni.
Oysa altın falan istemiş değilim ondan,
şanla şerefe hele çoktan boş vermişim.

Ben bir demirim,
mıknatıstan kaçıyorum.
Bir saman çöpüyüm ben,
mıknatıslara yan çizmişim.

Ben öyle bir zerreyim ki,
bütün âleme isyan etmişim.
Havaya, toprağa isyan etmişim,
Ateşe, suya isyan etmişim.
Altı yöne isyan etmişim.
Beş duyuya isyan etmişim.

Hava, toprak, ateş, su da neymiş ki,
altı yön de neymiş,
beş duyu da ne.
Benim için hiç bir şey umurumda değil.

[MYSTICPROVOCATEUR]

Şems-i Tebrizi (Tebriz de doğmuştur) ve Mevlana ilişkisi gerçekten çok enteresan , ilgi çekici aynı zamanda incelenmesi çok keyifli bir konudur.Karekterler,hayat hikayeleri ve ilişkileri hakkında pek çok farklı kaynakta farklı tezler mevcuttur.Bu 2 kamil insan bulundukları aşamaya doğuştan değil belli bir inisiasyon sürecinden sonra erişmişlerdir.Ezoterik örgütlerde inisiye olan seçilmiş kişiler (bazıları seçilmez örgütün içinden birinin oğludur Mevlana da böyledir) herzaman aynı aşamaya ulaşamazlar.Basi geçen ilişkide tartışma konularından biriside bu 2 kamil insanın bilgelik düzeyleridir.Genel kanı Mevlana yı daha bilge olarak kabul etsede bence Şems daha daha bilge bir kişidir.Şems aynı zamanda maddeye hükmetme sanatına haiz bir mistik tir.Mevlana nın böyle bir özelliği yoktur.

“Bazılarının anlattığına göre Şemseddin Tebrizî Konya"ya gelince Mevlâna"nın meclisine gitti. Mevlâna bir huzurun yanında oturuyordu. Önünde birkaç tane kitap vardı. Şems-i Tebrizî: Bu kitaplar nedir? diye sordu. Mevlâna: Buna kîl ü kâl derler. Şems, Senin bunlarla ne işin var? dedi ve bütün kitapları suya attı. Hz. Mevlâna çok üzüldü ve: Behey derviş ne yaptın! O kitaplardan bazıları babamın notları idi ki, bulmak mümkün değildir, dedi. Şeyh Şemseddin elini suya sokup o kitapları bir bir sudan çıkardı. Hiç birisi ıslanmamıştı. Hz. Mevlâna: Derviş bu ne sırdır? diye sorunca, Şemseddin: Bu zevk ve haldir. Sen bundan ne anlarsın! dedi. Sonra birbiri ile sohbete başladılar.”

Bu ikilinin birlikteliği ve birbirlerini buluşları göz önüne alındığında günümüz parapsikoloji biliminde sıklıkla geçen "Ruh eşi" tanımlaması çok da yanlış olmaz.Genel kanının aksine ruh eşleri herzaman karşı cinsten olmazlar.Bu vesile ile parantez açarak ruh eşini karşı cinste arayan baylara bayanlara duyurulur

Ne gariptir ki bu 2 ruh eşinin ilişkisinin sonlanmasına vesile olan Mevlana nın yetiştirmesi olan Kimya adındaki  bayandır.

Şems in Mevlana yı terk edişi hakkındada bir kaç şey yazmak isterim.Şems in öldürüldüğüne dair hiç bir kanıt bulunamamıştır.Gidiş (terk ediş) ruhani düzey hakkındada önemli ipucu verir.İleri düzey bilinçler bağlılıktan özgürdür.Vakti geldiğinde gidebilen ile gidenin ardından rubailer düzen bu bilinç farkını açıkça ortaya koymaktadır.

Şems"in öldüğü söylentilerine, Mevlâna uzun süre inanamamış, Divan-ı Kebir"in en içli ve hazin şiirlerini söylemiştir. Bu olay ve konu ile ilgili bir rubâisinde oldukça hüzünlüdür:

Kimdir o? Hayat kaynağı eş öldü dedi! Kimdir o? Ümit söndü, ateş öldü dedi… Mel"un, dama çıktı yumdu bir an gözünü, Düşmandı ya Şems"e “Bak güneş öldü dedi”

Bu meşhur ikiliye farklı bir bakış açısı sunmak istedim.

Saygılarımla,

[Isis]

"Bizi Birakmaya Azmediyorsun"u cevirmeye calistim. Her turlu tashih tasarrufunuzdadir.



I was told that you are attempting to leave us,
(please) Dont!

You are inclined to have another lover, another friend,
(please) Dont!

Oh the moon and the universe got perished for you,
You let us collapse,
(please) Dont!

Oh the one whose throne is above the existence and non-existence,
You are now leaving the land of existence,
(please)Dont!

Once you get away from the moon, it turns black because of the pain,
You indeed aim to destroy the land of the moon,
(please) Dont!

We dont get sick even if you have poison in your sugar bowl,
You indeed make poison turn sugar and sugar turn poison,
(please) Dont!


My eyes which transgress against my soul are the thieves of your beauty.
Oh the one who are deserved to be seen in exchange of theft,
You are stealing our loyalty,
(please) Dont!

If you can not afford your lovers,
Why are you then astonished with love?
Dont!

Do rebel my friend, it is not the time to utter words.
Why are you then in intimacy with love?
Dont!