Bir Hayal İle Yaşamak

[kudüs prensi]

Gecenin uykulu kulaklarında
Mahşer ızdırabı...
Kehribar kokulu yalnızlıklara çivilenmiş masumiyetin
Kanlı ve mağlup avuçları...
Hırsın cesaretinde boğulmuş,
Aklın ve hissin bilge kelamı.
Yeryüzüne uyku yüzü göstermeyen esaretin,
Despot kralları...
Kısacası; sizlere sesleniyorum,
Köleliğe başkaldırdığını sandıkça köleleşen
İnsan mahlukatı.
Zorbalığa ve ihanete nereden başladığını kestiremeyen
Yıkım zanlıları...
Ölüm döşeğindeki mutluluğun sırdaşlığında düştüm
Sanatın peşine.
Haysiyetin ve şerefin;
Aşkın ve onurun,
Barışın ve özgürlüğün ülkelerinde aradım yitik ruhlarınızı
Uzun bir zaman önce...
Bencilliğin, menfaatin ve kibirin
İttifak gemileri ile savaştım açık denizlerde;
Kardeşlik türkülerine kulak kesileceğim yurdu
Bulacağım ümidiyle;
Ve gerçek olduğuna asla inanmadığım saçma masallarla uyumayacak
Çocuklar yetiştirmek niyetiyle.
Yargılarla, menfaat güdümlü baskılarla
Bir ömürü dar ağacında idamını bekleyerek geçirmeyecek
Bir yurt yaratacağım özlemiyle...
Şimdi ise
Bilmiyorum, kurduğum düşün peşinde
Ne kadar daha gidebilirim azimle?
Bilmiyorum, bir bahar akşamı mı alıkoyar beni yolumdan?
Bir kış ayazı mı üşütür direncimi?
Yoksa inanca bağladığım halat mı çürür de terk eder beni?..
Ama yine de
Mahmuzlarından sıkıca yakaladığım sabır atı teselli eder beni:
''Barış ve Hürriyet, duvağını kaldırmak için;
Senden yüz görümlülüğü istiyor'' der
                                                        -tebessümle...