Hayatımızın Değeri

”Taptuk Emre, getirdiği düzgün odunlara bakarak Yunus’a sorar : “Dağda hiç eğri odun kalmamış mı?”  Yunus bu soruya şöyle cevap verir : “Dağda eğri odun çok; lâkin senin kapında odunun bile eğrisi yakışmaz!” Bizler bir Yunus değiliz ama yaşamımızın içindeki eğriliklerini düzeltmeye başlayarak ve bizden sonra gelecek nesillere örnek olarak düzeltme babında küçükte olsa bir adım atabiliriz. Bizler Allah’ın en büyük şah eseriyiz. Dağların bile titreyip kabul etmediğini kabul eden ve yeryüzüne halife kılınanlarız. Bu yüzden bizlerin kapısına da eğri odun yakışmaz.

Günlerimizi, zamanımızı yaşadıklarımızı farkında olmadan heba ediyoruz. Üzücü ve bir o kadar da doğru bir sitem. Konu o kadar geniş bir yelpazeye sahip ki sayfalarca yazsak bile sebeplerini bitiremeyiz. Teknolojik gelişmelerin yanlış kullanımı, unutulan dostluklar, unutulan insanlık… say say bitmez.
Dün bitti, bugün hala devam ediyor, yarın olmayabilir… Peki bu süreçte bizler neler yapıyoruz ? Bizi yaradan neden yarattı? Her bir zerresi ayrı bir hayranlık uyandıran vücudumuzla neye hizmet ediyoruz ?
Zaman ve hayat sonsuz bir kaynak değildir. Misafir olduğumuz bu gurbette amacımızı ve benliğimizi unutursak, bu deniz bizi yutar. Her saati, dakikası, saniyesi ve salisesi bizlerden bir parça alıyor olmasına rağmen yerimizde saymaya ve aklı olmayan bir varlık gibi yaşamaya devam mı edeceğiz ?
Canlı bir varlık olmayan güneş her sabah doğup vazifesini yerine getiriyor. Ağaçlar aklı olmamasına rağmen yaşam aracımızı oksijenimizi üretiyor. İnekler, keçiler… aklı olmamasına rağmen vazifesini yerine getirip bizlere besin kaynağı oluyor. Peki ya insan? Akıl sahib iolan insan neden aldanmışlık içinde olup değer bilmiyor ve değer vermiyor?
Kendini tanımak ve tamamlamaktan geçiyor her şey…
Yaşadıklarımız ve yaşattıklarımızla hem kendi hayatımıza hem de bulunduğumuz topluma bir değer katabilir ve örnek olup yön verebiliriz.  ”Ben mi? ” diyen sesinizi duyuyorum ve ” Evet sen! ” diyorum.
Başımızı yastığa koyduktan sonra teşekkürümüze sebep olan yaşananları, pazardan dönen yaşlı bir bayanın poşetlerini evine kadar taşımanın vereceği vicdani rahatlamayı, aldığı çikolataya parası çıkışmayan çocuğun parasını tamamlamayı, dilenmek yerine tezgah açıp sebze satan 80 yaşındaki Ayşe nineden alışveriş yapmanın vereceği duyguyu… say say bitmeyecek güzelliklerle dolu hayat. Hem bize hem de çevremizdekilerine yaşatmak için heybeleri dolup taşıracak binlerce sebep. Haydi durma! Önce tebessüm et ve başla. Sonsuz düzlemde yapman gerekenleri yap ve sonrakilerin yapmasına vesile ol.